Een dag bij Melusi Christian Community

Daniël en Elske van de Vlag en hun kinderen wonen al vele jaren bij Melusi Christian Community in Dundee, Zuid-Afrika. Op Melusi zijn wij betrokken bij verschillende programma’s, zoals zorg voor werklozen, daklozen, zieken, weduwen en wezen, tieners en kinderen.

Een koude augustus ochtend begint met een kleurrijke zonsopkomst. Om zes uur komen we als Melusi-medewerkers en enkele gemeenteleden samen om God te loven en te prijzen in de kleine kapel. Hier nemen we de tijd om voor onze daklozen en verslaafden te bidden. Er verblijven op dit moment zo’n 25 mannen bij ons. Ieder met zijn eigen verhaal, voortkomend uit gebroken en hopeloze situaties. Het is zo’n dag dat je begint met stilstaan bij het kruis, want daar ligt onze hoop, onze genezing en onze toekomst.

Later in de ochtend mag ik met deze mannen een gedeelte uit Efeze 1 delen. Het gaat over onze geestelijke zegeningen in Christus. Twee keer in de week organiseren we een Bijbelstudie met vooral een praktische invulling. Naast een woord van bemoediging en een andere kijk op het leven. Een boodschap van hoop en waarheid!

Werken voor voedsel
Ondertussen is een groep van 15 mannen en vrouwen uit de townships aangekomen bij Melusi. Zij komen allemaal helpen in de groentetuin. Elke dag krijgen we weer een nieuwe groep. Deze mensen komen omdat er thuis niet voldoende te eten is. Na een ochtend geholpen te hebben met onkruid wieden, water geven, bemesten en groenten oogsten, krijgen ze een groot voedselpakket mee naar huis. Dit pakket bevat maismeel, yoghurt, maas (een soort zure melk, maar onwijs gewild), vruchtensap, groenten en brood. Om tien uur, wanneer we met z’n allen een kopje thee drinken, bezoek ik ze voor een korte groet en gesprek. Ik vraag bijvoorbeeld naar hun thuissituatie. Velen zijn tijdens de extreme regenval in maart en april jl. hun huis verloren. Een aantal hebben we kunnen helpen met materialen. Daarom hoor ik graag hoe het gaat met de wederopbouw van hun lemen huizen.

Een dag bij Melusi Christian Community
De regen heeft vele lemen huizen doen instorten.

Koemest
Plotseling verschijnt er bij het hek een truck, volgeladen met verse koemest. ideaal voor onze groentetuin. We pakken allemaal een schop en beginnen de truck van zijn stinkende lading te ontdoen. Met z’n allen is de klus zo geklaard. Net op tijd voor de bel die de lunch aankondigt. In de eetzaal verzamelen zich de daklozen, het Melusi-team en de kinderen die net uit school zijn gekomen. Een club van ongeveer 60 mensen. Samen eten is een belangrijk onderdeel van het gemeenschappelijk leven op Melusi.

De truck met koemest is binnen no time geleegd met behulp van de daklozen.

Bijbelstudies
Later in de middag bezoeken we een gebied wat ‘Muzomusha’ heet. Het betekent zoiets als ‘nieuwe huizen’. De werkelijkheid doet echter anders vermoeden: er staat geen enkel nieuw huis, slechts krotten en oude lemen huizen. Hier houden we met een aantal teamleden een Bijbelstudie voor een aantal geïnteresseerden. De andere teamleden organiseren een kidsclub, waar liedjes worden gezongen, gedanst, gespeeld en er wordt een Bijbelverhaal verteld. Allemaal in de open lucht, naast een aantal lemen hutjes. Er komen ook een aantal tieners kijken. In dit gebied organiseren we namelijk ook een tiener Bijbelstudiegroep waar zo’n 50 tieners bij elkaar komen. Maar dat is niet voor vandaag. Dat is – zo de Heer wil – voor de dag van morgen!

De kidsclub in Muzomusha.

Geïnteresseerd om mee te helpen bij Melusi? Hier vind je meer informatie over de mogelijkheden.

De aanloop naar onze Melusi Youth Conference

Eind april is onze Melusi Youth Conference (MYC). Om precies te zijn, van donderdag 27 tot en met zaterdag 29 april 2017. Vorig jaar zijn we met dit initiatief gestart en dat was een groot succes. Vele jonge harten werden aangeraakt en levens zijn verandert. Wil je weten hoe het vorig jaar was, lees dan dit verslag even.

Dit jaar hebben we een andere opzet. Vorig jaar waren er ruim 300 bezoekers, en dit jaar verwachten ongeveer een gelijk aantal, ook al omdat we iets meer op de leeftijd van de jongeren letten. Met andere woorden: je bent welkom als je ouder bent dan 14! Daarom hebben we besloten om geen aparte tent te huren, maar in plaats daarvan het kerkgebouw van Melusi te gebruiken voor MYC. Deze biedt plaats aan ongeveer 350 jongeren. Maar dan gaan wel alle stoelen eruit!

Ook anders dan vorig jaar is dat we meer tijd steken in onze voorbereidingen voor MYC. Zo hebben we afgelopen woensdag een MYC preconference day gehouden, zeg maar een soort testdag. Samen met 180 jongeren, hebben we tijd genomen om God te prijzen en te aanbidden. Daarnaast boden we de jongeren een lunch aan, en deden we verschillende spelletjes. Het was benauwend warm deze dag, maar dat mocht de pret niet drukken. Wij zelf waren actief betrokken, Elske met de coördinatie van het worship team en Daniel als algeheel verantwoordelijke voor de organisatie. Daarnaast mocht hij de jongeren ook vertellen over Jezus, onze Koning en zijn Koninkrijk.

Een andere vorm van voorbereiding was dat we direct na de MYC preconference day, een kamp hadden georganiseerd voor de discipelen. Niet bij Melusi zelf deze keer, maar op een boerderij in de bergen van Normandien. Een mooi gebied, waar de jongeren konden zwemmen, wandelen, paardrijden, voetballen en volleyballen. Naast de ontspanning, stond met name ook een ‘geestelijke voorbereiding’ op het programma. Zo hebben we veel tijd doorgebracht in lofprijs en aanbidding, in gebed, in het vertellen van getuigenissen. Op vrijdagavond hadden we een erg bijzondere avond, waar God’s Geest actief harten aanraakte, en herstel en genezing plaatsvond. Een moment om niet snel te vergeten, omdat God aan het werk was! Aan Hem alle eer en glorie.

In hetzelfde kamp hebben we ook tijd ingepland voor praktische voorbereidingen. Zo waren er groepen die nadachten over nieuwe spelletjes voor MYC, een groep dat als koor fungeerde, een groep dat zich bezig hield met drama, dans en gedichten, en een groep dat bezig was met worship moves.

Al deze voorbereidingen mogen ons helpen om tijdens onze MYC God te eren. Wij kijken er met een verwachtingsvol hart naar uit.

Als toegift, nog een impressie filmpje van ons discipelschapskamp van afgelopen week.

Wanneer alles groeit

Nee, ik heb het niet over de bloemetjes, de bomen of het gras hier. Ja, met de vele regen zien we ook al dat hard groeien en bloeien. Maar waar ik het hier over heb, heeft te maken met de geestelijke groei die we meemaken onder de kinderen, jongeren en werklozen.

Allereerst zien we een behoorlijke kwantitatieve groei in onze bedieningen. De “Kids Church” is nu bijna wekelijks groter dan de “Volwassen Gemeente”. In de afgelopen weken zien we dat meer en meer kinderen naar de Kids Church komen, en genieten van de aanbidding, de verhalen en de verschillende praktische lessen die we daar geven. Afgelopen weken spraken we ook over het avondmaal en de doop. Vele kinderen en tieners in de oudste groepen hebben in deze periode hun leven aan Jezus gegeven en een aantal hiervan willen graag ook gedoopt worden. God is genadig en aan het werk in de vele harten van deze jonge levens.

Afgelopen weekend mocht ik samen met 3 andere stafleden en 4 discipelen naar de “children ministry” conferentie in Pretoria. Naast vele nieuwe ideeën voor de Kids Church, werd ik er nog een keer op benadert dat we meer en meer onze tijd moeten focussen op onze discipelen. We hebben 24 discipelen en velen van hen hebben een gigantische geestelijke groei mogen meemaken in de laatste jaren. Stap voor stap kunnen ze een steeds grotere verantwoordelijkheid aan. Begin april hebben we een kamp gepland om juist onze discipelen te bemoedigen en ook voor te bereiden op de komende jeugd conferentie. God is genadig en aan het werk in de harten van onze discipelen.

Vandaag heb ik weer een jeugd alpha mogen geven aan 23 pasgelovigen. Vandaag hebben zij – in onze klas van Siyasebenza – hun levens aan Jezus gegeven. Op zoek naar een baan, vonden ze Jezus! Mogelijk vinden in de nabije toekomst ook nog een baan, maar wat ze nu hebben gevonden heeft eeuwigheidswaarde. Het is nu de derde groep van dit jaar, en meer dan 60 werkloze jongeren hebben Jezus ondertussen aangenomen. God is genadig en aan het werk in de harten van deze pasgelovigen.

Vastberaden!

Je hebt soms van die dagen… Vorige week mocht ik op de bus door de townships om de jongeren op te halen voor onze worship- en talentshow. We hadden duidelijke instructies, jongeren onder de 14 jaar mogen niet mee! De avond was bedoeld voor de oudere jongeren alleen, en anders zou het niet passen in ons gebouw. Dus, bij de eerste de beste stop die we maken, staan een hele groep jonge jongeren te wachten. Ik laat eerst netjes de jongens en meisjes in die 14 jaar of ouder zijn. Uit “beleefdheid” vertellen alle kinderen dat ze 14 jaar zijn… ook al zijn ze 11 of 12. Eén jongen verteld doodleuk dat hij 14 jaar is, maar een vriendje zegt dat hij toch echt11 jaar is. Dus, netjes vraag ik hem de bus te verlaten. Een scene volgt, huilend en krijsend houdt hij de deurstang vast, en dit alles bevestigd des te meer dat hij zeker nog geen 14 jaar was. Na een paar minuten is hij nog steeds niet uit de bus, en weigert hij de stang los te laten. Ikzelf zit ook met een dilemma: als ik hem toelaat, moet ik ook al die anderen jonge jongens toelaten. Dus ik vraag de andere jongens om hem weg te halen. En zo gebeurd het! De bus rijd verder, deze jongen in tranen achterlatend en mezelf met een brok in de keel: heb ik wel het juiste gedaan hier?

Tijdens de worship en het moment dat één van onze daklozen zijn getuigenis geeft, blijven verscheidene jongeren achter, omdat ze graag gebed willen ontvangen. Samen met mijn vertaler loop ik na de eerste groep toe, en we bidden dat “ze mogen slagen voor het schoolseizoen” van dit jaar (een bijna standaard vraag als je vraagt waarvoor kunnen we bidden). Dan kom ik bij de volgende groep aan, het zijn twee jongens! En, jawel, één daarvan is mijn 11-jarige jongen die ik niet op de bus had toegelaten. Blijkbaar was hij zo’n 3 kilometer komen lopen om hier te zijn! Versteld als dat ik sta dat deze jongen hier is, vraagt mijn vertaler: “Waarvoor mogen we bidden?”. Verbaasd hoor ik dat deze 11-jarige jongen zegt dat hij graag deze Jezus wil leren kennen en dat hij Hem wil aannemen. WOW, mijn hart breekt! Ik geef deze jongen een dikke knuffel en vraag hem eerst of hij mij wil vergeven voor wat net daarvoor bij de bus was gebeurd. Hier is iemand die vastberaden was om vandaag zijn leven aan Jezus te geven en zag letterlijk de bus deuren voor zijn neus dichtgaan. Maar dat hield hem niet tegen! Hij wist wat hem te doen stond! En ik voelde me zo schuldig dat ik hem niet had meegenomen met de bus. Samen met zijn 12-jarige (!) vriendje hebben we gebeden dat Jezus in hun leven mag komen en dat niks in de weg zou staan om nieuwe hoop en een nieuw leven te mogen ontvangen.

En ikzelf heb weer een rijke les geleerd: God werkt door omstandigheden heen ook al lijken alle deuren gesloten.

Een jaar in het leven van…

Er is soms zoveel te vertellen in een jaar! En er is ook zoveel gebeurd. Een aantal hoogtepunten gezien door de ogen van twee trotse ouders en zendelingen in Zuid Afrika, hebben wij in een filmpje van 8 minuten verwerkt. Zoals de uitdrukking vaak zegt: een foto vertelt meer dan duizend woorden!

Discipelschap… op zijn best

Al een jaar zijn we bezig om meer te investeren in discipelschap. Wij zijn gevraagd om uit te gaan, discipelen te maken, en ze te dopen in de naam van de Vader, Zoon en Heilige Geest, en hen te leren alles wat Jezus ons geleerd heeft. Al enige jaar gaan wij (Brandien en Daniel) dagelijks uit naar de verschillende townships om het evangelie te delen onder de kinderen, jongeren en ook ouderen. In de loop van de jaren hebben heel wat mensen Jezus aangenomen in hun leven, en hebben we verhalen mogen horen, die levensveranderend zijn. Het laatste jaar hebben we met name een aantal nieuwe gelovigen willen bijstaan in hun uitdagingen, en zodoende is een discipelschaps-programma geboren. Vele van deze jongeren ontmoeten we tijdens de kidsclubs en de jeugdbijbelstudies. De meesten van hen zijn ondertussen gedoopt. Maar langzamerhand wilden wij een stapje verder. In het discipelschaps-programma geven wij extra kampen met meer Bijbel onderwijs. Ook leren wij hen zelf een kinderverhaal te doen, een getuigenis te geven of een kamp te organiseren. Op die manier raken ze steeds meer betrokken bij de activiteiten van Melusi Christian Community. En zo wordt het (kinder)bijbelverhaal door de eigen Zulu bevolking aan de volgende generatie doorverteld. Maar voor nu, tijd om op outreach te gaan. Eén van onze discipelen gaat het verhaal van Filippus en de Ethiopiër aan de kinderen vertellen. 🙂

Dopen (in het kwadraat)

Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader, en de Zoon en de Heilige Geest, en hun te leren dat ze zich moeten houden aan alles wat ik jullie opgedragen heb.                                            Mattheus 28:19-20 (NBV)

2015 begint goed! Eerst mochten we op nieuwjaarsdag een heerlijke dag vissen en ‘braaien’ bij een dam niet ver van de missie. En oh ja: 3 jongeren wilden graag gedoopt worden, dus dat werd met recht het hoogtepunt van de dag. Vandaag: 3 Januari begon de ochtend ook al erg goed. Een grote groep van Pastor Mlambo’s kerk kwam naar de missie voor een doopdienst. Een groep van in totaal 40 personen uit verschillende gebieden werden vandaag gedoopt. 5 jongens kennen wij van onze jeugd bijbel studiegroep. Voor een dergelijke groep moest er natuurlijk wel het een en het ander geregeld worden. We konden de Melusi kerk gebruiken voor een korte dienst. Daarna gingen we in een stoet van auto’s naar het zwembad van de hoge school, alwaar alle 40 werden gedoopt. Wat een feest… zowel hier als in de hemelse gewesten!

 

Een bijzondere jeugdconferentie

2014 was een intensief jeugdseizoen, met elke week twee bijbel studie groepen en een sportmiddag, en gedurende het seizoen 6 kampen, een voetbal toernooi en twee worship- en filmavonden. Ondertussen zien we wekelijks ruim 100 jongeren, en van deze jongeren hadden we 50 gevraagd mee te gaan naar de jeugdconferentie naar Kwasizabantu, waar zo’n 5000 jongeren bij elkaar kwamen. Uiteindelijk gingen er vanuit Dundee zo’n 30 jongeren mee! Met de bus, drie uur op pad, maar doordat nog een andere groep opgehaald moest worden werd dat dus 6 uur later. Zo waren onze jongeren al uitgeput voordat we überhaupt begonnen.

Met volle moed gingen we de eerste dagen in. ‘s Ochtends ontmoeten wij onze jongeren en in kleine groepjes namen wij de tijd om ze een aantal vragen te stellen en samen de Bijbel door te gaan. Elke dag waren er drie sessies in de grote auditorium. De tol van weinig slaap en lange sessies zorgden ervoor dat we soms even moesten doorbijten. Op de derde ochtend was er een goede spreker van buitenaf, welke sprak over de zuiverende werking van Jezus, wanneer wij Hem aannemen in ons hart. Velen namen Jezus voor het eerst aan in hun leven.

Vrij snel daarna merkten we toch wel dat de sessies in de auditorium nogal bleven hangen op dezelfde onderwerpen. Na de sport dag, waarbij al onze teams al in de tweede ronde eruit lagen, hebben wij dus tijd genomen om samen met onze jongeren eigen sessies te houden, met lofprijzing en aanbidding, getuigenissen en bijbelstudies. Tijdens een van deze sessies hebben wij ook samen het avondmaal gevierd. Juist deze momenten zijn erg waardevol gebleken.

Op de laatste dag was iedereen er wel aan toe om naar huis te gaan. Bekaf, korte nachten slapen, vele sessies, en erg wisselend weer (extreem heet tot drijfnat)… het was genoeg geweest. Al met al een bijzondere jeugdconferentie. Of we weer terug gaan volgend jaar? Waarschijnlijk niet, maar God opent nieuwe deuren…. en misschien moeten wij volgend jaar wel zelf een jeugdconferentie op Melusi organiseren. Wie weet?!

 

Zaaien in Craigside

Sinds het begin van dit jaar zijn wij – samen met het Melusi team – een nieuwe township wezen bezoeken. Ons doel is om hier te zaaien en om mensenharten te zien veranderen. Deze nieuwe township heet Craigside, en het behoort tot één van de crimineelste en gevaarlijkste townships in onze directe omgeving. De verhalen van wat er gebeurd horen wij van de jonge tieners waar wij veel contact mee hebben. Onder leiding van Brandien en Bonginkosi bezoeken wij elke maandagmiddag Craigside, en regelmatig gaat Daniel ook even mee. Wij zijn begonnen met een zogenaamde sport-outreach om door middel van netball (een soort korfbal) en voetbal eerst contacten te leggen met de jongeren. De groep die maandagmiddag komt is tussen de 40 en 60 jongeren.

Veel van deze jongeren mochten we ontvangen voor het meisjeskamp in juni en het jongenskamp in augustus. En dan krijgen wij het ook wel te horen! In Daniels kleine groep zaten negen jonge jongens (12 tot en met 14 jaar), en toen wij hen vroegen, wat zij persoonlijk merken van de criminaliteit, vertelde ze enkele schokkende verhalen. Ze vertelden over een moord dat vorige week plaatsvond, over de politie die bekogeld wordt als ze Craigside binnenkomen en over de gevaren om daar ‘s nachts te zijn. Alle negen gaven aan dat ze met hun eigen ogen een moord hebben gezien! En alle negen vroegen of ze langer bij het Melusi kamp konden blijven, omdat dit een veilige plek voor hen was. Naast dit, kent de township een grote mate van acohol- en drankmisbruik, en zijn er heel veel jonge tienerzwangerschappen.

Tegen deze achtergrond zijn wij aan het zaaien, en zaaien. Tijdens de kampen hebben de meeste jongeren hun leven aan Jezus gegeven. Daarnaast zijn zij bereid om een andere weg te kiezen dan hun broers, ooms en vrienden. In de hopeloosheid van hun directe omgeving, sprankelt een vleugje hoop, dat deze jonge generatie het verschil gaat zijn in de gemeenschap van Craigside. Gezaaid is er, nu is het tijd om te groeien!Craigside camp