En een wonder geschiedde…. en we danken de Heer!
Enkele maanden geleden hielden we het bijna niet voor mogelijk. Zouden we uberhaupt nog een visum kunnen krijgen? Eerlijk gezegd hadden ze ons verteld dat er geen vrijwilligerswerk visa meer zou zijn… en dan toch!
Afgelopen vrijdag, na nogmaals een erg spannende dag, hadden we dan toch op eens onze paspoorten met visa terug. Net op tijd, want aankomende dinsdag is onze vlucht terug naar huis. Tjonge, in de afgelopen dagen waren er toch weer heel wat scenario’s door het hoofd gegaan. Wat las het niet lukt? Moeten we de vlucht nog een keer verplaatsen? Wat we ook probeerden, we kregen geen antwoorden vanuit de ambassade… en toen opeens, met klein geloof als en mosterdzaadje, toch maar afgereisd naar Den Haag, en terug gekomen met een 3 jaar visa voor het hele gezin.
We zijn overweldigd! Blij en emotioneel! Nederig en verrast!
Aan God alle eer! Wij weten dat dit een gebedsverhoring is! We mogen weer terug naar Melusi voor nog eens drie jaar! Dank U!