MET VERLOF NAAR NEDERLAND

We hebben de afgelopen maand voor een lastige keuze gestaan. Dit jaar zouden we met een kort verlof naar Nederland komen om nieuwe visa aan te vragen. Ondertussen weten we dat alles anders is gelopen met Covid19. Eerst hebben we dit verlof gepland in juni uitgesteld naar augustus. Maar, zoals het nu blijkt kunnen we niet voor een kort verlof naar Nederland. De grenzen van Zuid Afrika zijn al sinds eind maart potdicht en dat zal zeker nog maanden kunnen duren. En de enige manier om het land nu uit te komen is door middel van repatrieringsvluchten.

Zaterdag 8 augustus zitten wij dan, zo de Heer wil, op de repatriëringsvlucht van Johannesburg naar Amsterdam. En zoals het nu lijkt niet voor de korte termijn, maar voor een lang verlof. We willen niet met een verlopen visa in Zuid Afrika verblijven (we hebben eerder gezien dat dit vaak niet goed uitpakte, en mensen voor 5 jaar verboden werden om weer naar Zuid Afrika te gaan). Ook is het beter voor de kinderen als ze een tijdje weer naar school gaan in Nederland. Hier zijn de scholen weer opnieuw dicht gegaan, en de verwachting is dat er dit jaar niet al te veel onderwijs meer wordt gegeven.

Vorige week hebben we de knoop definitief doorgehakt, toen bleek dat er in Zuid Afrika geen verbeteringen op komst zijn. De keuze was niet zo eenvoudig want het betekent ook wel wat: je laat alles achter in Zuid Afrika, je thuis, het team, de mensen die je helpt en dient. We zullen dus ook met een dubbel gevoel in het vliegtuig zitten. En daarnaast, je kan niet toeleven naar een langer verlof. Veel zaken moesten natuurlijk nog geregeld worden. Samen met onze thuisfront commissie hebben we een tijdelijk huis gevonden. We kunnen wel zeggen op wonderbaarlijke wijze. Ook het regelen van de vliegtickets voor de repatrieringsvlucht verliep uitermate gemakkelijk. Ja, alles kost extra, maar we hebben ervaren dat God met ons meegaat. Hij is getrouw!

EN dan…. bij aankomst mogen we eerst twee weken in zelfisolatie in Daniels ouderlijk huis, en daarna zijn we een paar dagen bij Ingmar en Ida Ezinga. Vanaf het laatste weekend van augustus hopen we even twee weken bij te komen van alles en even weg te zijn, om rust te zoeken.

Een lied wat ons de afgelopen maanden bij heeft gestaan is deze: U geeft rust (door alles heen) van gezamenlijke kerken, gezongen tijdens de lockdown:

Vertraagd

In onze laatste nieuwsbrief eindigden wij met het volgende:

Zo de Heer wil, hopen we op woensdag 17 juni aanstaande naar Nederland af te reizen voor ongeveer 5 weken. We gaan ons visum voor vrijwilligerswerk weer verlengen en in deze periode hopen wij ook aanwezig te zijn bij de bruiloft van Elske’s broer.

Natuurlijk hielden we er al rekening mee dat het in deze corona tijden allemaal anders kan lopen. Toch hoopten we om in juni naar Nederland te gaan, voor meerdere redenen. Nu blijkt toch dat het onmogelijk wordt: ons vlucht is gecanceld, de grenzen in Zuid Afrika blijven dicht en daarnaast weten we ook dat we dan voor langere tijd niet terug zouden kunnen komen naar Zuid Afrika.

Het komt er nu op neer dat we ons kort verlof een paar maanden uitstellen. We hopen nu op 15 augustus te vliegen en rond 19 september terug te gaan. We beseffen dat zowel de heen- als de terugreis nog steeds onzeker zou kunnen worden. als de grenzen dicht blijven of als de visa mogelijk nog niet worden verstrekt. Doel van onze reis is naast de visumaanvraag om ook een stukje rust en ontspanning te ervaren, en te werken aan ons welzijn.

We prijzen de Heer dat we gedurende deze lock-down ons echt gesterkt hebben gevoeld, door jullie gebeden, bemoedigende berichten en ondersteuning. We danken jullie hier heel hartelijk voor. En ja, zo de Heer wil hopen we dan in augustus in Nederland te zijn.

Nieuwsbrief April 2020

In deze onzekere Corona tijden krijgen we vaak de vraag: wat gaan jullie doen? En helaas is het niet altijd eenvoudig om daar een helder antwoord op te geven. In onze nieuwsbrief hebben we getracht een beeld te geven wat er voor ons verandert, wat er allemaal in Zuid-Afrika gebeurt en welke hoop wij hebben! Jezus is onze levende hoop!

Elske en Jefta naar Nederland

Van 1 tot 10 september hopen Elske en Jefta naar Nederland toe te gaan. Daniel en de andere drie kinderen blijven in Zuid Afrika. Elske’s jongste broer zal gaan trouwen op vrijdag 6 september aanstaande, en dankzij een mooie donatie werd het mogelijk dat Elske bij dit huwelijk aanwezig kan zijn. Elske zal bij haar ouders verblijven en zondag 8 september in gemeente Eglesia zijn. We zijn erg dankbaar dat Elske dit huwelijksfeest mag meemaken.

Intens dankbaar

Binnenkort vliegen wij weer terug naar Zuid Afrika. Wow, wat kunnen 3 maanden verlof toch “omvliegen”. Wij hebben zoveel meegemaakt, zoveel mensen gezien en gesproken en zoveel waardevolle momenten mogen koesteren. En in alles staat bij ons één woord centraal: dankbaarheid. Wij zijn zo dankbaar voor het warme thuisfront wat we mogen hebben. In het Engels zeggen ze: “home away from home”. Ja, onze thuis en onze roeping ligt in Zuid Afrika, maar Apeldoorn en omgeving is onze andere thuis! En het onvermijdelijke afscheid nemen, van onze familie en vrienden, van mensen die dicht om ons heen staan, van onze thuisgemeente Eglesia, van vriendjes en vriendinnetjes, van Levi’s en Sarah’s school; het zorgt keer op keer voor een grote brok in onze keel.

Als we terug kijken naar dit verlof, dan komen we eigenlijk maar tot één woord: dankbaarheid. Misschien zijn het stiekem toch eigenlijk twee woorden: intense dankbaarheid. We hebben zo ontzettend genoten van onze tijd hier met familie en vrienden, van ons schitterende verlofplek in Emst, van de school van de kinderen, van Eglesia, van de mensen om ons heen. Wij willen dan ook nog op deze manier iedereen hartelijk danken voor hun inzet en liefde voor ons als gezin tijdens dit verlof. Wij zijn iedereen die dit verlof mede mogelijk hebben gemaakt intens dankbaar!

Verlof in Nederland

We zijn alweer ruim een maand in Nederland, en aan veel dingen zijn we weer aardig gewend. Het afstreeplijstje (oftewel bucket list) met dingen die we nog graag in Nederland willen doen of eten wordt al aanmerkelijk korter. Toch blijft er genoeg over om de komende weken van te genieten.

Ons driemaandelijkse verlof is er eigenlijk om meerdere redenen. Belangrijkste, we verwachten één dezer dagen ons vierde kindje. Sterker nog, vandaag is de uitgerekende datum, en als goede gewoonte van de meeste van onze kinderen, tellen we er nog een paar dagen extra bij. Daarnaast is het ook een tijd om even uit te rusten van nu 7 jaar op het zendingsveld. Al snel kom je tot de conclusie dat het met die rust nog niet meevalt. De eerste 4 weken stond de agenda kneitervol. Want de derde reden voor ons verlof is ook om weer een aantal omstandigheden aan te passen en situaties op te lossen, zodat we weer met een gerust hart het veld op kunnen.

Ik zie je bijna denken: wees eens niet zo vaag! Okay, een kijkje in ons verlof keukentje ;-). De afgelopen maand hebben we vier keer het ziekenhuis bezocht (voor controles van de zwangerschap), een keer gepreekt in Eglesia (linkje is hier), een dag- en een avondkring en een tienerclub bezocht, een TV opname gehad bij Family 7, talloze lunch afspraken (niks mis mee hoor :-), een TFC vergadering, een vergadering met onze zendingsorganisatie en onze kerk, een familieweekend (koude kant ;-)), weekendbezoek van een familie uit Duitsland, koffie en avondeten bezoekjes, twee Sinterklaas intochten, een dubbele verjaardagsfeestje van Sarah en Judah, een aantal heerlijke mountainbike tochtjes, wandelingetjes en rondjes hardlopen…. hahaha, ik kan nog wel even doorgaan…. tussendoor nog 2 zieke kinderen thuis gehad, ruim 25 keer op en neer gereden naar de De Sjofar school voor Levi en Sarah (geen straf trouwens, want elke dag is het weer een mooi ritje), een kijk uurtje in de klas gehad, geboortekaartjes gemaakt, adressenbestand bijgehouden en de website van nieuwe informatie voorzien. Ach, je snapt het al: we zitten niet stil! Behalve vandaag: we hadden zowaar niks op ons programma. Behalve een bevalling…. maar die schuiven we nog maar een dagje door!

NIEUWsbrief met een NIEUWtje!

Hoi allemaal,

Eerder dan normaal, vonden we het tijd voor een extra NIEUWSbrief. We hadden gewoon teveel NIEUWtjes 😉 en de meeste hiervan zijn hele mooie NIEUWtjes. Daarnaast hebben we ook een verfrissend NIEUW logo, mede dankzij Hanna Nap. BeNIEUWd? Lees snel onze NIEUWsbrief hier.

 

5V’s: verlof, vakantie, visa, vrienden en vamilie

Blijkt dat mijn Nederlands er toch een beetje op achteruitgaat :-), de afgelopen weken staan in het teken van de 5 V’s. Verlof van Melusi voor een aantal weken, een heerlijke Vakantie met ons gezin in Oostenrijk, nieuwe Visumaanvraag voor Zuid-Afrika (en tot op heden weten we nog steeds niet of onze visumaanvraag is geaccepteerd), en het spenderen van wat tijd met Vrienden en f….Vamilie. Tegen het eind besef je altijd pas hoe kort het allemaal is. Je komt aan in Nederland en een maand later plan je alweer om terug te gaan….. en er is zoveel te doen! Desondanks, in de korte tijd voor Vertrek (ook met een V) kijken we terug op een hele gezegende en geweldige tijd in Nederland en Oostenrijk. Een paar mooie kiekjes geven een indruk van onze tijd hier.

Maar, wij zijn nog niet weg! Aanstaande zaterdag zijn jullie van harte uitgenodigd voor een Hello & Goodbye. Van 14:00 tot 17:00 uur aan de Floralaan 12. Hopelijk tot dan!

En dan, zondagavond 18 september hopen we weer naar Zuid Afrika te vliegen. Tenminste als onze Visa binnen zijn. En met God’s Vrede (ook met een V) in ons hart!

 

Onze laatste nieuwsbrief

Hier is ie dan, onze laatste nieuwsbrief voordat wij voor een paar weken terug komen naar Nederland. We weten dat velen nog genieten van de camping, maar tegenwoordig kan je overal deze berichten lezen. Dus als je lekker aan je vakantie ontbijt zit, wensen je op de manier veel leesplezier met onze nieuwsbrief. En hopelijk, tot snel!