Wanneer alles groeit

Nee, ik heb het niet over de bloemetjes, de bomen of het gras hier. Ja, met de vele regen zien we ook al dat hard groeien en bloeien. Maar waar ik het hier over heb, heeft te maken met de geestelijke groei die we meemaken onder de kinderen, jongeren en werklozen.

Allereerst zien we een behoorlijke kwantitatieve groei in onze bedieningen. De “Kids Church” is nu bijna wekelijks groter dan de “Volwassen Gemeente”. In de afgelopen weken zien we dat meer en meer kinderen naar de Kids Church komen, en genieten van de aanbidding, de verhalen en de verschillende praktische lessen die we daar geven. Afgelopen weken spraken we ook over het avondmaal en de doop. Vele kinderen en tieners in de oudste groepen hebben in deze periode hun leven aan Jezus gegeven en een aantal hiervan willen graag ook gedoopt worden. God is genadig en aan het werk in de vele harten van deze jonge levens.

Afgelopen weekend mocht ik samen met 3 andere stafleden en 4 discipelen naar de “children ministry” conferentie in Pretoria. Naast vele nieuwe ideeën voor de Kids Church, werd ik er nog een keer op benadert dat we meer en meer onze tijd moeten focussen op onze discipelen. We hebben 24 discipelen en velen van hen hebben een gigantische geestelijke groei mogen meemaken in de laatste jaren. Stap voor stap kunnen ze een steeds grotere verantwoordelijkheid aan. Begin april hebben we een kamp gepland om juist onze discipelen te bemoedigen en ook voor te bereiden op de komende jeugd conferentie. God is genadig en aan het werk in de harten van onze discipelen.

Vandaag heb ik weer een jeugd alpha mogen geven aan 23 pasgelovigen. Vandaag hebben zij – in onze klas van Siyasebenza – hun levens aan Jezus gegeven. Op zoek naar een baan, vonden ze Jezus! Mogelijk vinden in de nabije toekomst ook nog een baan, maar wat ze nu hebben gevonden heeft eeuwigheidswaarde. Het is nu de derde groep van dit jaar, en meer dan 60 werkloze jongeren hebben Jezus ondertussen aangenomen. God is genadig en aan het werk in de harten van deze pasgelovigen.

Gezegend nieuwjaar

In de tijd van terugblikken, jaaroverzichten en het toekennen van awards voor buitengewone prestaties het afgelopen jaar, en met de oliebollen tussen onze kiezen, is het soms goed om even te bezinnen hoe het jaar 2016 is geweest. Niet dat God werkt met jaren, ik zou eerder zeggen met seizoenen misschien! Maar toch, het afgelopen jaar was een behoorlijk intensief en heftig jaar. Nog nooit hebben we in één jaar zoveel slecht nieuws gehoord over mensen die lijden aan de verschrikkelijke ziekte kanker, en we bidden en leven mee (op afstand en dichtbij) voor de mensen die hier op dit moment mee worstelen. Ook hebben we een tweetal residents zien wegvallen in dit jaar. Dit zijn toch zeker wel de moeilijkste momenten van 2016.

Aan de andere kant is 2016 het jaar van groei! Ja, ons gezin groeit, met drie kinderen die voor veel leven in de brouwerij brengen. De bedieningen groeien ook hard! We zien dat dagelijks. Grotere aantallen jongeren en kinderen zijn betrokken in onze activiteiten en ook in onze verschillende discipelschaps programma’s zien we een opmerkelijke groei. Siya-sebenza is een enorm succes. De groententuin produceert weer veel meer. Het team is groter dan ooit. Dit alles kan alleen het werk van God zijn, en dat maakt ons des te nederiger. Niet uit onze kracht, maar in Zijn kracht.

Gisteren mochten we Ingmar en Ida Ezinga ophalen van het vliegveld. En met een koffer vol – vooral lekkere – Nederlandse goederen, ervaren wij des te meer hoe gezegend wij zijn! Gezegend met onze familie, gezegend met de mensen van het Melusi team, gezegend met de mensen van Eglesia, en gezegend met de mensen die verder of dichterbij om ons heen staan. We willen jullie hartelijk danken voor alles. Het maakt ons alweer nederig!

En nu, als klap op de vuurpijl: voor de komende dagen zijn wij even off-line. Niet de website hoor, maar de komende twee weken gaan we heerlijk genieten van een vakantie samen met (o)pa en (o)ma. Even de batterijen opladen, zeg maar! Tot half januari! Een gezegend nieuwjaar!

Opa and Oma

Het ontbreekt mij aan niets

Wat staat er op je verlanglijstje?

De HEER is mijn herder, het ontbreekt mij aan niets.

Het ontbreekt mij aan niets… gelooft je het echt? Met alle folders die deze tijd door de brievenbus vallen en alle winkels die opeens meedoen aan de Black Friday hype,  zou je toch bijna anders gaan geloven? Hebben jij en ik niet onze verlanglijstjes klaar liggen? Helemaal nu met de feestdagen voor de boeg hebben we toch het ‘recht’ om meer te willen dan dat we hebben? Het ontbreekt mij aan niets wordt door David gezegd! Heb jij dat ook in je achterhoofd als je je lijstje maakt? David wist dat de Heere zijn Herder was en voor hem zorgde. Het klinkt zo simpel, de Heere zorgt voor je, maar waarom is het dan toch zo lastig om tevreden te zijn met wat we hebben? Wat een ander perspectief krijgt ons leven als we toch eens echt zouden gaan geloven dat de Heere echt onze Herder is en met Hem het ons echt aan niets ontbreekt. Niets! Vanuit een menselijk oogpunt klinkt dit belachelijk, maar zijn wij niet geroepen om anders te worden in ons denken, zoals Jezus, onze Herder? Verzamel geen schatten op aarde, maar in de hemel zei Hij. Onvergankelijke schatten die niemand kan stelen en die niet vergaan. Deze onvergankelijke schatten en het spenderen van onze tijd in de aanwezigheid van onze Herder zouden eigenlijk onze hoogste prioriteit moeten hebben. Niet alle reclame folders, onze verlanglijstjes en de online aanbiedingen. Dan alleen komen we deze feestmaand weer door, met de wetenschap dat het ons aan niets ontbreekt omdat onze schat in de Hemel is.

Anders nog iets?

Nieuwe nieuwsbrief

Het voorjaar is hier, en alles groeit en bloeit. We hebben onze eerste voorjaar regens na de droge winter mogen ontvangen, maar desondanks is het nog steeds veel te droog. De afgelopen maanden zijn voor ons drukke maanden geweest, en vandaar dat deze nieuwsbrief iets later is dan normaal. God is goed, en in de afgelopen weken en maanden hebben we vele bijzondere ervaringen van dichtbij mogen zien, waarbij mensenharten zijn geraakt en velen tot geloof zijn gekomen. Aan Hem alle eer!

Vastberaden!

Je hebt soms van die dagen… Vorige week mocht ik op de bus door de townships om de jongeren op te halen voor onze worship- en talentshow. We hadden duidelijke instructies, jongeren onder de 14 jaar mogen niet mee! De avond was bedoeld voor de oudere jongeren alleen, en anders zou het niet passen in ons gebouw. Dus, bij de eerste de beste stop die we maken, staan een hele groep jonge jongeren te wachten. Ik laat eerst netjes de jongens en meisjes in die 14 jaar of ouder zijn. Uit “beleefdheid” vertellen alle kinderen dat ze 14 jaar zijn… ook al zijn ze 11 of 12. Eén jongen verteld doodleuk dat hij 14 jaar is, maar een vriendje zegt dat hij toch echt11 jaar is. Dus, netjes vraag ik hem de bus te verlaten. Een scene volgt, huilend en krijsend houdt hij de deurstang vast, en dit alles bevestigd des te meer dat hij zeker nog geen 14 jaar was. Na een paar minuten is hij nog steeds niet uit de bus, en weigert hij de stang los te laten. Ikzelf zit ook met een dilemma: als ik hem toelaat, moet ik ook al die anderen jonge jongens toelaten. Dus ik vraag de andere jongens om hem weg te halen. En zo gebeurd het! De bus rijd verder, deze jongen in tranen achterlatend en mezelf met een brok in de keel: heb ik wel het juiste gedaan hier?

Tijdens de worship en het moment dat één van onze daklozen zijn getuigenis geeft, blijven verscheidene jongeren achter, omdat ze graag gebed willen ontvangen. Samen met mijn vertaler loop ik na de eerste groep toe, en we bidden dat “ze mogen slagen voor het schoolseizoen” van dit jaar (een bijna standaard vraag als je vraagt waarvoor kunnen we bidden). Dan kom ik bij de volgende groep aan, het zijn twee jongens! En, jawel, één daarvan is mijn 11-jarige jongen die ik niet op de bus had toegelaten. Blijkbaar was hij zo’n 3 kilometer komen lopen om hier te zijn! Versteld als dat ik sta dat deze jongen hier is, vraagt mijn vertaler: “Waarvoor mogen we bidden?”. Verbaasd hoor ik dat deze 11-jarige jongen zegt dat hij graag deze Jezus wil leren kennen en dat hij Hem wil aannemen. WOW, mijn hart breekt! Ik geef deze jongen een dikke knuffel en vraag hem eerst of hij mij wil vergeven voor wat net daarvoor bij de bus was gebeurd. Hier is iemand die vastberaden was om vandaag zijn leven aan Jezus te geven en zag letterlijk de bus deuren voor zijn neus dichtgaan. Maar dat hield hem niet tegen! Hij wist wat hem te doen stond! En ik voelde me zo schuldig dat ik hem niet had meegenomen met de bus. Samen met zijn 12-jarige (!) vriendje hebben we gebeden dat Jezus in hun leven mag komen en dat niks in de weg zou staan om nieuwe hoop en een nieuw leven te mogen ontvangen.

En ikzelf heb weer een rijke les geleerd: God werkt door omstandigheden heen ook al lijken alle deuren gesloten.

Het verhaal van Mbali

Mbali was al een hele tijd werkeloos en het lukte haar maar niet om een baan te vinden. Lees hier haar verhaal wat Siyasebenza (“Wij zijn aan het werk”) voor haar kon betekenen:

Ik hoorde via-via over Siyasebenza. En omdat ik nogal nieuwsgierig was, besloot ik om op onderzoek uit te gaan. Ik ben naar de Work4aLiving centrum toe gegaan, en hoorde over de verschillende cursussen die ze daar aanbieden. Direct de volgende dag ben ik begonnen met de cursus. De trainers tijdens de cursussen zorgde ervoor dat iedereen in de klas deelnam in de verschillende activiteiten. Zo leerden wij over hoe we “professioneel” in ons werk om moeten gaan, naar zowel klanten, als collega’s als onze werkgever. We leerden over een professionele houding in ons werk, welke baan we ook hebben. We leerden om te budgetteren, en het belang van sparen. Het maakt niet uit hoe weinig je misschien verdient, jij beheerst je geld, anders beheerst het geld jou. We leerden het belang om weg te blijven van impulsieve aankopen, leningen tegen woekerrentes, het in delen betalen van de rekening, of het op rekening kopen van producten.Ook heb ik in de Work4aLiving cursus geleerd hoe ik mezelf kan voorbereiden op een sollicitatiegesprek. Na de basis cursus heb ik besloten om de computer cursus te volgen.

Mbali met haar computerklas certificaat in september 2015

Mbali met haar computerklas certificaat in september 2015

Ik wilde altijd al meer weten van computers, en ik had nog nooit eerder met een computer gewerkt. Zo leerde ik Word en Excel kennen, en het was mijn eerste kennismaking met Internet en email. Siyasebenza was voor mij een belangrijke ervaring, omdat ik geen flauw idee had hoe om te gaan op de werkvloer. Niemand had mij hier voor voorbereid. Het was zeker niet altijd gemakkelijk, maar ik ben dankbaar dat ik deze mogelijkheid heb gekregen. Ik heb veel kennis opgedaan, en het mooiste is, na afloop heeft Siyasebenza ook nog een baan voor mij gevonden. Ik ben zo dankbaar daarvoor.

Mbali samen met Candice, haar werkgever bij Electrical Centre

Mbali samen met Candice, haar werkgever bij Electrical Centre

Mbali begon in augustus 2015, als één van de eerste studenten, bij de Work4aLiving Centrum bij Melusi. In september slaagde ze ook voor de computerklas, en behoorde ze tot de drie studenten uit mijn eerste computerklas. Een week later is ze begonnen met werken bij Electrical Centre, een lokale winkel in Dundee. Daar is ze nu van vaste waarde en is ze onder andere ook opgeleid om een gedeelte van de administratie te doen, op de computer.

 

Een weeshuis in Lesotho helpen?

LAST UPDATE: De uitdaging bleek uiteindelijk te groot voor onze discipelen die jonger dan 18 jaar zijn, nu naast een paspoort, ook geboortecertificaten en geregistreerde toestemmingen van ouders noodzakelijk zijn. We hebben dit idee dus voorlopig maar even in de ijskast gezet voor dit jaar.

Eén van de speerpunten van onze discipelschapsprogramma hier bij Melusi is om de jongeren te helpen en te begeleiden in hun geloof, samen geloofsstappen zetten en hun horizon te verbreden. Vele van onze discipelen helpen ons heel regelmatig met de kinderclubs, de kinder- en tienerkampen en met grote activiteiten zoals de worship- en filmavonden en onze jeugdconferentie. Een kleine groep van deze jongeren willen we dan ook graag uitnodigen om in oktober mee te gaan naar Lesotho om daar een weeshuis te bezoeken en ook praktisch hen te helpen. Een grote uitdaging, omdat dat betekent dat de jongeren zelf hun paspoorten moeten regelen, wat een behoorlijke uitdaging is omdat de meesten uit arme townships komen met niet voldoende middelen om een paspoort te bekostigen. Ook de trip zelf kost wat geld, en een bijdrage hieraan wordt wel verwacht. Een uitdaging voor ze, maar misschien ook een mooie stap in geloof.

Van 3 tot en met 8 oktober hopen we dan te vertrekken naar Maseru, de hoofdstad van Lesotho. Daar zullen we meehelpen bij het weeshuis, de jongens met meer praktische bezigheden en de meisjes wat meer met de activiteiten rondom de kinderen. Hopelijk zal het een bijzondere geloofservaring voor ze worden, in een andere cultuur, in een andere omgeving, in een ander geloofsgemeenschap.

 

Discipelschapskamp

Afgelopen week mochten we 16 jongeren ontvangen voor een nieuw discipelschapskamp. Deze jongeren waren zorgvuldig geselecteerd, vanwege hun geloof, hun bereidheid om te dienen en hun leiderschapskwaliteiten. De opzet van het kamp was, om hen door middel van trainingen, Bijbelse- en ethische lessen klaar te stomen om zelf een Kids Fun Day te organiseren. De discipelen waren in dat opzicht verantwoordelijk voor de spelletjes, het verhaal, voor het knutselwerkje, voor het zorgen dat de kinderen naar de WC gaan, drinken en eten krijgen, etcetera. De bewuste Kids Fun Day was afgelopen zaterdag, maar helaas konden de jongeren het weer niet veranderen. Het werd een hele koude dag, maar dat mocht de pret niet drukken. De kinderen genoten volop. Thema van de dag was: “Op Aarde” met extra aandacht voor de schepping en onze verantwoordelijkheid om hier goed mee om te gaan. En wat deden de discipelen het goed. Op zaterdagmiddag namen we afscheid van de kinderen, en zondag aan het eind van de ochtend namen we afscheid van onze discipelen!

Onderstaand een filmpje van onze discipelen en de Kids Fun Day, omdat beelden meer zeggen dan woorden!