Begin van deze maand mochten we weer een doopdienst houden. Drie van onze “residents” besloten zich die dag te laten dopen. Ook Olwethu, de zoon van Ayanda (onze maatschappelijk werker in ons team) liet zich dopen die dag. Een feestelijke gebeurtenis.

Een kort impressie filmpje van ons recent gehouden discipelschapskamp (19-23 juni) en de Kids Fun Day (22 juni).

Al vier jaar lang hebben wij een discipelschap programma op Melusi. In 2015 zijn we hiermee begonnen, en ondertussen is het uitgegroeid tot een groep van ongeveer 48 discipelen. In de afgelopen jaren hebben we samen de “weg van geloof” gelopen en voor het eerst hebben we besloten om een groep van in totaal 20 discipelen “af te laten studeren”. Op 31 mei was het zover. We nodigden alle discipelen uit, en na een tijd van worship, een overdenking en small groups, was het tijd voor de diploma uitreiking. Niet alle disicpelen waren er, omdat sommigen studeren of werken of naar een andere stad zijn vertrokken. Toch mochten we die dag 6 certificaten uitreiken. Voor sommigen houdt het discipelschap programma op, voor anderen volgt een vervolg door middel van het Jong Leiderschap Programma (YLP). In het YLP komen we wat minder vaak bij elkaar, en bespreken we met name onderwerpen op het gebied van spiritueel – en dienstbaar leiderschap. Ook hopen we in de nabije toekomst een kamp of outreach te organiseren met deze toekomstige leiders.

19 tot en met 23 juni komt er weer een nieuwe groep discipelen bij elkaar. Dit zijn jongeren tussen de 14 en 18 jaar, die mee zullen helpen met het draaien van kinder- en tienerkampen. Zij zijn dan weer de jonge leiders van de toekomst.

Om als Melusi verder te kunnen groeien in de verschillende bedieningen hebben we meer (lokale) leiders nodig, en – zo de Heer wil –  hopen wij door middel van het discipelschap – en jong leiderschap programma meer jonge leiders aan Melusi te verbinden. Dit alles tot eer van God, zodat het evangelie verder uitgedragen mag worden in dit deel van Kwazulu Natal.

Na 7 jaar Zuid-Afrika is één ding wel duidelijk geworden. Het toekomstperspectief voor de jongeren in de townships is niet rooskleurig… en alleen wanneer er echt iets gaat gebeuren op overheidsgebied zal dit niet gaan veranderen.

Veel van onze discipelen zitten gewoon op school. De kwaliteit van het onderwijs is bar slecht in de townships: vaak zijn de leraren afwezig, zijn er geen boeken of faciliteiten. De meeste middelbare scholen hebben geen computers om mee te werken, dus dan gaat iedereen maar naar de bibliotheek, waar 5 computers beschikbaar zijn. Het huiswerk zit vol met spelfouten, de opdrachten zijn erg vaag, en daarnaast zijn er nog regelmatig stakingen, zodat de scholen dicht gaan. Uiteindelijk, mag het een wonder zijn als deze jongeren hun eindexamen halen. In het laatste jaar moeten ze dan ook bijna elke zaterdag en zondag naar school, om de “schade van de afgelopen jaren” in te halen. Ongeveer de helft slaagt voor zijn examen… en dat is met heel veel doorzettingsvermogen. En dan eindigt het vaak daar…. Waarom? Er is geen geld om te gaan studeren of om een MBO te doen. Vele jongeren komen uit één ouder gezinnen zonder een degelijk inkomen. Ook het vinden van een baan is niet makkelijk. Via Siyasebenza helpen wij een behoorlijk aantal mensen aan een baan…, maar helaas is er ook in Dundee te weinig nieuwe economische ontwikkelingen, om iedereen aan een baan te helpen. En dus houdt het voor velen op. De jeugdwerkloosheid is ook ongeveer 50% en dat zie je terug wanneer je overdag door de straten van de township heen rijdt.

Aan het andere kant van het spectrum zitten het goed georganiseerde en dure private onderwijsinstellingen. Afgelopen maand hebben we er één bezocht, ongeveer 2 uur rijden  van Dundee. Het slagingspercentage is veelal 100% en bijna 90% van de studenten daar gaat studeren aan één van de top universiteiten. Tegenwoordig is dat wel een gemêleerde gemeenschap, dus zowel blanke, zwarte als Indische studenten. De toekomst ziet er goed uit voor hen. Is het niet in Zuid-Afrika, dan toch zeker wel in het buitenland.

Dit brengt me op het verhaal van Sandile Khumalo. Een Melusi discipel met een passie voor bakken. Thuis kan hij helaas niet zoveel bakken, maar hij vindt zijn weg wel om een goede oven te vinden. Fudge, koeksisters, taarten, geen probleem. Zijn droom is om de Baking Studio opleiding te doen in Durban (de grote stad 300 km van Dundee). Hij heeft zijn eindexamen niet weten te halen en ja, er is geen geld voor een vervolgopleiding. Zijn passie wordt nu een gebedszaak. Want praktisch gezien is het onmogelijk om deze opleiding te gaan doen. De opleiding, die 1 jaar duurt, kost ongeveer 800 euro. Sandile heeft dat geld niet, en zijn moeder heeft helaas geen baan. Ook het vinden van accommodatie in Durban is mogelijk niet goedkoop. Zoals voor velen van deze jongeren worden dromen vaak geen werkelijkheid. Maar zeg nooit nooit, want bij God is alles mogelijk!

Van links naar rechts: Sandile, Spesihle, Melokuhle

Net terug in Zuid-Afrika en we vallen met de neus in de boter. Vlak voor ons vertrek naar Nederland kregen we te horen dat op zondag 24 september de verloving van Bonginkosi en Nothando zal worden afgekondigd. We keken er erg naar uit, juist ook omdat wij nauw optrekken met zowel Bonginkosi (Daniel is zijn mentor) en Nothando (wij kennen Nothando van het eerste moment toen Daniel het huis bezocht van Nothando’s familie). Nothando’s verhaal hebben we vorig jaar nog op onze website beschreven. Bijzonder is om te zien dat deze twee mooie mensen hebben besloten om hun leven samen te delen onder God’s gezag. Het huwelijk moet nog even wachten, want volgens de Zulu traditie moet Bonginkosi een bruidsschat overdragen, en tja, dat zijn minimaal 11 koeien of het equivalent hiervan in geld. Je begrijpt, dat dit niet hel eenvoudig is.

Afgelopen zondag was het FEEST. De eenvoudige afkondiging, werd met de dagen voor de 24e steeds groter en groter. Uiteindelijk waren ruim 250 mensen getuigen hoe Bonginkosi op zijn knieën ging voor zijn aanstaande bruid. De discipelen van Melusi hadden drie liederen geoefend en als koor opgevoerd. En jawel na de koffie en cake, hadden we ook nog eens lunch met zijn allen. Het werd één groot FEEST! En des te meer omdat het hier “heritage day” was, een FEESTdag waarbij de traditionele kleding wordt gedragen. Dus iedereen zag er op zijn best uit!

Een FEESTelijke video van de binnenkomst van het verlovingspaar:

En aantal foto’s van deze mooie FEESTdag!