Als vreemdeling weer thuis

Posted on September 29, 2021 by melusi

“Mama, alles ziet er hier zo oud uit en de mensen lopen maar gewoon over de straat”

Opeens sta ik (Elske), samen met Levi en Sarah, als enige westerlingen in een gebied waar het zwart ziet van de mensen. Tsja, de kids zijn het afgelopen jaar zo gegroeid dat ze nieuwe school schoenen nodig hebben. Dit is nogal specifiek aangezien het onder het school uniform moet passen. Vandaar dat we ons op deze plek bevinden. Ik neem Sarah aan de hand, om er zeker van te zijn dat ik haar niet kwijt raak en ik verlies Levi niet uit het oog. Bespeur ik daar een gevoel van ‘onveiligheid’ bij mezelf? Dit is immers een gebied waar je liever niet komt als blanke.

Maar ja, zonder passende schoolschoenen mogen de kids niet naar school. Toch maar doorlopen en af en toe de mensen groeten in hun eigen taal. Dat helpt, mij… denk ik… Het is confronterend om te beseffen hoe onveilig ik me voel, dat jaar weg zijn heeft toch echt wel impact gehad. We wennen langzaam weer aan de andere kant van de wereld. Confrontaties zoals deze horen daar ook bij. De westerse wereld en de Afrikaanse wereld zijn niet te vergelijken. We zijn weer vreemdelingen in ons eigen thuis.

De kids lopen even later trots met hun nieuwe schoolschoenen de winkel uit, klaar om weer te beginnen op school. Sarah weer aan moeders hand en Levi in mijn kielzog. Veilig in de auto weer, terug in het verkeer waar iedereen zomaar over straat loopt.

Stormachtige Dagen

Posted on January 28, 2018 by melusi

De afgelopen dagen zijn heftig, en soms heb je van die dagen. Afgelopen donderdag kregen we een de storm van de eeuw over ons heen. Eigenlijk zou ik deze donderdag mijn moeder terug brengen naar het vliegveld, maar in de ochtend kreeg ze buikgriep en uiteindelijk hadden we rond lunch tijd besloten om haar vlucht een paar dagen uit te stellen. Rond kwart over 7 ‘s avonds, terwijl Elske aan het oefenen was voor worship voor aanstaande zondag, kwam er een stevige storm over. Toen de eerste hagelstenen naar beneden kwamen, wisten we het al: dit is geen normale storm. In korte tijd kwam het water met liters door het plafond naar beneden. De wind knalde de vele hagelstenen tegen het raam aan, waarbij we elkaar nauwelijks konden verstaan en we zelfs dachten dat de ramen uiteindelijk zouden breken. Bliksem en harde donders volgden bijna iedere seconde. Daniel en zijn moeder hadden toen al de emmers en de bakken in de woonkamer en keuken gepositioneerd om zoveel mogelijk water op te vangen. Alle handdoeken kregen snel een plekje op de grond. En drie verschrikte kinderen zaten op de bank, telkens opnieuw te zeggen: papa, daar komt ook water vandaan. In een tijdsbestek van 20 minuten viel 90 millimeter aan regen en hagel naar beneden.

Toen Elske een uurtje later terug kwam, schrok ze erg. Ondertussen was nu de hele keuken en het overgrote deel van onze woonkamer vol met water. Ook ontdekten we dat het lekte in de slaapkamer waar Daniel’s moeder verbleef. Vervolgens was het een paar uurtjes handdoeken uitwringen, en emmers en teilen legen. Om half twaalf ’s avonds toch maar besloten om te gaan slapen en de volgende dag de rest van de schade op te nemen…. En die was groot. Op de missie was een deel van het dak van het verblijf van onze residents afgewaaid. Ongeveer 15 bomen hadden de storm niet weerstaan, waaronder de grote eikenboom bij ons in de achtertuin, die op een haar na net het speelhuisje van de kinderen heeft gemist. Een grote tak van onze Jacaranda boom was op het dak gevallen en dat veroorzaakte het lek in de slaapkamer van Daniel’s moeder. Enige waterschade was ook wel te vinden, met name in de keuken. De buitenlamp was in stukken geslagen, en een stamroos was volledig afgeknapt. En onze tuin en de Melusi groententuin: het leek meer op gehakt!

De morgen besloten we als team een eerste begin te maken om alles op te ruimen. Met 3 kettingzagen werden allereerste de grootste bomen en obstakels weggehaald. Gelijker tijd werden de daken gerepareerd. Een deel van Melusi muur kon het gewicht van een omgevallen boom uiteindelijk niet houden, en viel gedurende de morgen. Al gauw ontstonden grote stapels met takken en stammen van afgezaagde bomen. In de middag kwamen enkele discipelen langs en hielpen ook mee met al het werk. En aan het eind van de dag waren de daken gerepareerd en de meeste grote bomen verwijderd.

Ja, een heftige storm was het, maar alle schade bekeken, is het een wonder dat niemand iets is overkomen. De meeste bomen “schampte” slechts de huizen. En dit verhaal komt allemaal in een heel ander perspectief als je uiteindelijk gedurende de dag hoort dat er een jongeman dood in de rivier is gevonden, een dokter uit het ziekenhuis en nog eens drie kinderen worden vermist, vermoedelijk door de opkomende water meegesleurd en verdronken. Deze kinderen zijn voor ons bekend, zij kwamen vaak naar onze Kids Club en Kids Church. Wat een verdriet voor de betrokken families. Ons medeleven en onze gebeden gaan juist uit naar hen. In Hem vinden wij troost.

House warming of Jabez

Posted on October 29, 2013 by melusi

Zondag 27 oktober was het dan zover! Een braai (of BBQ) om te mogen vieren dat God ons dit huis heeft gegeven. Samen met het Melusi team en enkele vrienden van Melusi fellowship hebben we dit heugelijke feit mogen vieren. Omdat we eindelijk de lang verwachte regen kregen, werd de braai maar voor de zekerheid even onder onze afdak geplaatst. We hadden ook een paar bijzondere bezoekers deze week hier bij Melusi Christian Community en met Timothy Jack uit Australie and Michelle uit Zwitserland was het een behoorlijk internationaal gezelschap!

Ons droomhuis…

Posted on May 12, 2013 by melusi

Langzamerhand…. of beter gezegd…. heel snel krijgt “ons droomhuis” in Zuid Afrika steeds meer gestalte. In februari hebben we besloten om definitief ons eigen huis te gaan bouwen op Melusi. 3 maanden later is de fundering gelegd en worden de binnenmuren gebouwd! Binnen nog eens 3 maanden moet het huis helemaal klaar zijn! Tja, dat gaat best snel! Hieronder vind je een foto album van de bouw werkzaamheden.

Home » Ons droomhuis... » Huis Bouwen

Een eigen huis, een plek onder de zon….

Posted on February 22, 2013 by melusi

Iedereen kent deze titel wel naar aanleiding van het liedje van Rene Froger. Hoewel het liedje ons gestolen kan worden, wordt het bovenstaande toch behoorlijk realiteit voor ons. Zon schijnt hier bijna elke dag wel (tot soms vervelends aan toe), en nu lijkt het erop dat er ook een eigen huis mag gaan komen.

Besluit

Het belangrijkste nieuwsfeit is wel dat wij eind januari hebben besloten om serieus werk te maken van het bouwen van een eigen huis hier op Melusi. God heeft duidelijk tot ons hierin gesproken, en we willen hierin Zijn stem verstaan. We begrijpen dat het voor ons ook niet eenvoudig is om iedereen mee te kunnen nemen in dit langdurige proces, waarin wij tot dit besluit zijn gekomen. Toch willen we ons hier heel graag voor inzetten. In deze blog hebben wij uitgeschreven waarom wij denken dat God dit van ons vraagt. Maar mogelijk heeft u vragen, advies of opmerkingen! Wij willen u zeker vragen deze te stellen, om zo nodig hier gepast op te antwoorden. Belangrijk is te weten dat God ons heeft voorzien in de financiële middelen, onder andere door een mooie belasting teruggave en een sterke Euro-Rand koers. Het bouwen van dit huis zal worden gedaan uit onze eigen spaar reserves uit onze werkverleden.

Waarom?

Al enige tijd hebben wij het op ons hart om een huis te bouwen. Hier hebben we al over geschreven in een blog in november en in januari. Wat is dan voor ons de belangrijkste reden om een huis te bouwen?
1) we ervaren heel duidelijk dat God dit mogelijk maakt;
2) het is op langere termijn financieel gunstiger, we hoeven namelijk geen huur meer te betalen;
3) we hebben een plek dat we eindelijk ‘thuis’ mogen noemen;
4) een eigen plek zorgt voor meer stabiliteit van waaruit wij ons dagelijkse werkzaamheden bij Melusi mogen gaan doen;
5) er is een tekort aan gezinshuizen hier op Melusi.

Gods stem

In januari hebben wij een gebedsweek gehouden om hierin ook Gods stem te verstaan en daar is het volgende uit gekomen:

a) Wij hebben God gevraagd dat, als het Gods wil is om het huis te bouwen er een gat overbrugt dient te worden van 20.000 euro om een huis te kunnen realiseren. Daarnaast hebben wij gebeden dat de koers van Euro-Rand naar 1 op 12 mag gaan (ruim 20% meer als dat wij vertrokken naar NL) en dat de aandelen ARCADIS naar 20 euro mogen (ruim 30% meer als toen wij vertrokken naar NL.).God heeft in die week in Januari dat wij hebben gebeden specifiek voorzien! Die 20.000 euro is overbrugt, de koers is naar 1 op 12 gegaan (tijdens de gebedsweek nog met ruim 10% gestegen), en de aandelen zijn nu 20 euro (tijdens de gebedsweek nog met ruim 15% gestegen).

b) Daniel heeft een tekst op zijn hart gekregen, waar hij geen weet van had. Behalve dat het 66:1 was. Dus nadat ik Jesaja opende stond er dit in hoofdstuk 66 vers 1: “This is what the Lord says: ‘Heaven is my throne, and the earth is my footstool. Where is the house you will build for me? Where will my resting place be?…. ” Natuurlijk is dit geschreven in een hele andere context, en gaat het hier om Gods huis (de tempel). Maar wat ons hierin zo typeert is dat wij dit huis (niet alleen) voor onszelf bouwen, maar tot eer van Gods Koninkrijk. Heaven is my throne, and the earth is my footstool.

c) Op 31 december om 16.00 uur s middags is van ons vorige huis op de missie, het dak eraf gewaaid. Nu, natuurlijk is dat een ‘incident’ en kan het allemaal ‘toevallig’ zijn. Maar wat wel heel vreemd is, is dat het precies ons appartement betreft. Het naastgelegen washok heeft nog gewoon een dak. Echt letterlijk ons hele appartement is dakloos. Toch is dit niet de eerste keer dat er iets rondom onze aankomst of ons vertrek speelt. Toen we in mei 2010 terug gingen naar Nederland stortte voor ons een vliegtuig neer. Wij hebben dit – tezamen met Daniels fietsincident in Duitsland – wel als een teken gezien dat Gods een plan met ons heeft wat nog niet vervuld is. Op basis van onder andere deze tekenen en enkele andere bevestigingen hebben wij besloten terug te gaan naar Melusi voor lange termijn. Bij directe terugkomst hebben we sterk ervaren dat de ‘tegenstander’ geprobeerd heeft om ons van slag te krijgen door ons alle drie behoorlijk ziek te laten worden. Levi in het bijzonder, en ondanks de extra ‘stress’ in die periode, waren we des te meer overtuigd dat we op God mogen vertrouwen. Het incident nu met ons dak laat ook iets zien. Waarom vlak voor onze terugkomst (4 dagen later zouden we terug zijn in ons huisje)? Waarom precies ons huis? Waarom waren wij niet in het huis met misschien alle gevolgen van dien? Ondanks dat we ons in dat huis ons ‘thuis’ voelde, zijn we ervan overtuigd dat God ons duidelijk maakt dat dit niet het huis is wat hij voor ons op dit moment voorziet. Daarnaast spelen er andere redenen hierin ook een rol: 1) wij zijn er beiden van overtuigd dat het niet een heel veilig huis is, oa vanwege dit incident, maar ook omdat het dak uit ijzeren golfplaten bestaat, en 2) het huis zou voor een tweede kind toch echt te klein zijn.

d) Het laatste wat in onze gebedsweek ook nog speelde is dat op de zondag ochtend, toen wij in de gemeente waren, er een duidelijke boodschap was uit Deuteronomium. Het ging erover dat Gods volk niet op de berg moet blijven dwalen, maar ons om te draaien en ons tenten op te nemen, het beloofde land in te gaan en dit tot bezit te nemen. Nu, niet geheel toevallig kan je dit op ons leven leggen: blijf niet ‘dwalen in NL, draai je om (stop met je werk en volg je roeping), neem je tent op (pak je boeltje), ga naar het beloofde land (je roeping, voor ons Dundee/Melusi) en neem dit tot je bezit (maak het je eigen – en wees een reukwerk voor andere mensen). Natuurlijk, als je wilt hoef je deze metafoor niet te zien, maar voor ons sprak dit beiden wel heel erg aan.

e) We hebben het idee dat God ons een stap dieper wil meenemen in het vertrouwen op Hem, de laatste weken zijn er veel teksten op ons pad gekomen die spreken over vertrouwen op God alleen, en niet in andere zaken. Dit deed ons beseffen dat we deze stap echt in vertrouwen mogen zetten, hoe spannend het ook is, wetende dat God ons niet in de steek laat. Tot nu toe hebben we altijd geweten geld achter de hand te hebben, wat op zich heel goed is, maar het is alsof God ons uitdaagt om niet alleen op onze financiën te vertrouwen maar meer op Hem. Dit kan erg naïef en onverantwoordelijk overkomen als je het zo leest maar bedenk dan alsjeblieft dat dit een diep geestelijk proces is waar we doorheen gaan, wat voor ons enorm spannend is (net als onze keuze om het zendingsveld op te gaan). Dit is de volgende stap die we mogen zetten. Wetende dat God ons draagt en onze paden voorbereid.

f) Het belangrijkste: we hebben innerlijke rust met dit besluit.

Toekomst

Een huis bouwen in Zuid Afrika is goedkoop. Ook gaat het relatief snel. Het zou zo maar kunnen dat we in Augustus van dit jaar al verhuizen naar onze nieuwe huis. Voor ons in het belangrijk dat wij bouwen in Gods Koninkrijk. Een onderkomen is handig, maar we weten dat onze toekomst alleen in Gods handen ligt. We voelen ons gezegend dat we zo op God hierin mogen vertrouwen.

Liefs,

Daniel, Elske, Levi en Sarah

To build or not to build, that is the question!

Posted on January 14, 2013 by melusi

De afgelopen dagen zijn we wel even terug gezet wat een effect het op je heeft als het dak van je appartement wordt weggeblazen. Niet alleen hadden we een hele week nodig om zoveel mogelijk alles op te ruimen, opnieuw in te richten en een plekje te geven; ook is er het besef dat opnieuw verhuizen in korte tijd toch ook wel veel met je doet… Er is geen besef meer van een echt ‘thuis’. Het lijkt dus ook niet waarschijnlijk dat wij weer snel terug zullen verhuizen na reparatie van het dak. Maar wat dan wel?

Onze droom is al een tijdje om een huis te bouwen hier op Melusi. Om verschillende redenen: 1) we ervaren heel duidelijk dat God dit van ons vraagt, 2) het is op langere termijn financieel gunstiger, 3) we hebben een plek dat we eindelijk ‘thuis’ mogen noemen, 4) een eigen plek zorgt voor meer stabiliteit van waaruit wij ons dagelijkse werkzaamheden bij Melusi mogen gaan doen, 5) er is een tekort aan gezinshuizen hier op Melusi.

Toen we naar Nederland vertrokken hadden we deze droom al op papier gezet, door middel van een bouwtekening. Toch wisten we wel dat we nog een groot financieel gat te overbruggen hadden. Het bijzondere is dat God hierin heeft voorzien, door onder andere een gunstige koerswisseling (Euro versus Zuid Afrikaanse Rand) en een meevallende belastingteruggave.

Wat houdt dit nu in? Deze week zullen Elske en ik gaan bidden om ook Gods weg hierin te zoeken of we mogen bouwen of niet. De signalen staan misschien wel op groen, maar verstaan wij hierin ook Gods stem, of zijn het onze eigen (misschien wel begerige) verlangens. We bidden om duidelijkheid wat God voor ogen met ons heeft… Bid u met ons mee?

Geland… in Melusi

Posted on January 5, 2013 by melusi

Hoi Allemaal,

Wij zijn weer thuis, en toch ook weer niet! Na een behoorlijk goede reis, zijn we nu aan het settelen op Melusi. Gek genoeg in een ander huis, omdat ons dak van ons huisje er vorige week is afgewaaid. Het is dus even wennen, en we zijn bezig ons huisje nu gezellig te maken, op te ruimen, nog meer koffers leeghalen, en natuurlijk de verschillende dozen die uit ons eigen huisje komen… Een behoorlijke klus, dat deze week nog wel even door zou gaan.

De KLM vlucht was weer erg goed. Voor Levi hebben we een bedje op de grond gemaakt, en nadat hij een uurtje toch echt geen zin had in slapen – er is zoveel moois te zien in het vliegtuig – lukte het dan uiteindelijk toch en heeft hij ruim twee uur geslapen…. en dus wij ook! Sarah is heel makkelijk, je legt haar in het bedje, en je ziet af en toe de beentjes en armpjes omhoog komen, maar over het algemeen sliep ze.

In Johannesburg wachtte Michael (zoon van Peter Hambidge) ons op, en na een half uurtje met de auto konden we bij hen tot rust komen en een nachtje slapen. Met zijn 4-tjes op 1 kamer… Levi vond dat natuurlijk wel weer interessant, dus die bleef zo lang mogelijk op. Na een goede nachtrust en een rustige ochtend, werden we rond lunch tijd opgehaald door Peter Kirstein van Melusi… Nog 5 uurtjes met de auto, en we waren thuis.

Daar zagen we allereerst ons weggewaaide dak. Wat een ravage. En heel makkelijk om dit te herstellen wordt het ook niet, omdat stormschade niet in het verzekeringspakket zit, helaas. En de spaarpot van Melusi is ook niet al te groot.

Daarna belandde in wat ons nieuwe huisje zal worden. Levi heeft een grotere kamer nu, en Sarah slaapt bij ons op de kamer. Alles is wel wat ruimer, dus dat is erg mooi! Maar het voelt nog niet helemaal thuis, maar misschien komt dat nog wel.

Vrijdagavond werden we door Brandien en Jacob Jan (een vriend van Brandien die voor een paar weekjes hier bij de missie is) verrast met een Nederlandse braai. Het was wat koud ‘s avonds dus het ijs – als toetje van de avond – hebben we maar overgeslagen.

Zaterdag was de grote opruim, uitpak, inkoop dag…Nu, ‘s avonds, zijn we toch echt bekaf, en beseffen we ook wel dat het geen rustig laatste weekje was. We kijken uit naar morgen, dan ontmoeten we de meeste gemeenteleden hier en is er de officiele welkomstbraai… Drie dagen in Zuid Afrika, en nu al twee braais! Geen slechte score, dacht ik zo!

Een hartelijke groet uit Dundee,

Daniel, Elske, Levi en Sarah

Onze droom!

Posted on November 8, 2012 by melusi

Sinds enkele maanden zijn wij ons aan het orienteren over de mogelijkheid om een huis te laten bouwen op Melusi. In onze laatste nieuwsbrief hebben we hier al over geschreven.

Waarom zou je een huis willen bouwen? Nu, naast dat er een heleboel goede redenen hiervoor zijn, ervaren wij ook beide dat God ons duidelijk heeft gemaakt dat Melusi niet voor de ‘korte termijn’ is, maar dat wij ervan uitgaan dat wij voor langere tijd werkzaam zullen zijn in Dundee! Een huis bouwen wordt dan ook een optie, aangezien het bouwen van huis aanmerkelijk goedkoper is dan in Nederland. Een andere belangrijke reden is dat wij nu accomodatie huren, en voor hetzelfde dat wij een huis huren voor zeg circa 8 jaar, heb je ook een compleet nieuw huis staan. Dus financieel is het ook een stuk aantrekkelijker, ook al omdat wij dan geen huur of andere lasten meer hoeven te betalen. Als laatste weten we ook dat ons huis waar we nu verblijven toch wel erg klein wordt als we met zijn 4-tjes terugkomen. Levi en zijn broertje of zusje zouden dan op een heel klein kamertje moeten slapen. Andere accomodaties op Melusi zijn niet beschikbaar en ook uitbouwen kan niet direct.

Wij zijn vooral nu biddend bezig met het bouwen van een eventueel huis. We weten dat als het Gods plan is, God ook zal voorzien op bijzondere wijze, en daar vertrouwen wij helemaal op. Nu is het nog een droom, maar -zo de Heer wil – misschien ooit werkelijkheid.

Om alvast een idee te geven over het hoe en wat, hebben wij een bouwtekening laten maken door een tekenaar. Onderstaande foto geeft die bouwtekening (plattegrond) van het huis weer. Let wel: de ‘porsche’ in de garage is optioneel 😉