Er is soms zoveel te vertellen in een jaar! En er is ook zoveel gebeurd. Een aantal hoogtepunten gezien door de ogen van twee trotse ouders en zendelingen in Zuid Afrika, hebben wij in een filmpje van 8 minuten verwerkt. Zoals de uitdrukking vaak zegt: een foto vertelt meer dan duizend woorden!
2014 was een intensief jeugdseizoen, met elke week twee bijbel studie groepen en een sportmiddag, en gedurende het seizoen 6 kampen, een voetbal toernooi en twee worship- en filmavonden. Ondertussen zien we wekelijks ruim 100 jongeren, en van deze jongeren hadden we 50 gevraagd mee te gaan naar de jeugdconferentie naar Kwasizabantu, waar zo’n 5000 jongeren bij elkaar kwamen. Uiteindelijk gingen er vanuit Dundee zo’n 30 jongeren mee! Met de bus, drie uur op pad, maar doordat nog een andere groep opgehaald moest worden werd dat dus 6 uur later. Zo waren onze jongeren al uitgeput voordat we überhaupt begonnen.
Met volle moed gingen we de eerste dagen in. ‘s Ochtends ontmoeten wij onze jongeren en in kleine groepjes namen wij de tijd om ze een aantal vragen te stellen en samen de Bijbel door te gaan. Elke dag waren er drie sessies in de grote auditorium. De tol van weinig slaap en lange sessies zorgden ervoor dat we soms even moesten doorbijten. Op de derde ochtend was er een goede spreker van buitenaf, welke sprak over de zuiverende werking van Jezus, wanneer wij Hem aannemen in ons hart. Velen namen Jezus voor het eerst aan in hun leven.
Vrij snel daarna merkten we toch wel dat de sessies in de auditorium nogal bleven hangen op dezelfde onderwerpen. Na de sport dag, waarbij al onze teams al in de tweede ronde eruit lagen, hebben wij dus tijd genomen om samen met onze jongeren eigen sessies te houden, met lofprijzing en aanbidding, getuigenissen en bijbelstudies. Tijdens een van deze sessies hebben wij ook samen het avondmaal gevierd. Juist deze momenten zijn erg waardevol gebleken.
Op de laatste dag was iedereen er wel aan toe om naar huis te gaan. Bekaf, korte nachten slapen, vele sessies, en erg wisselend weer (extreem heet tot drijfnat)… het was genoeg geweest. Al met al een bijzondere jeugdconferentie. Of we weer terug gaan volgend jaar? Waarschijnlijk niet, maar God opent nieuwe deuren…. en misschien moeten wij volgend jaar wel zelf een jeugdconferentie op Melusi organiseren. Wie weet?!
Afgelopen twee weken hebben wij een intensieve jeugdwerk periode gehad. Normaal gesproken hebben wij elke maand een kamp, maar de maand juli is hier wel erg koud, en dat bleek maar weer. De accommodatie die we voor kampen gebruiken is ook steenkoud van binnen, meer ook omdat de gebouwen hier niet geweldig geisoleerd zijn. Dus geen kamp deze maand, maar wel genoeg andere dingen:
Op dinsdag 1 juli zijn wij met een groep van 12 personen naar de Jeugdconferentie van Kwasizabantu geweest. Dit is een mega-grote missie post, ongeveer 2 uur rijden van ons vandaan. De jeugdconferentie trekt elke keer enkele duizenden bezoekers. Voor ons mooi de gelegenheid om te onderzoeken of we hier bij de volgende conferentie met een grote groep terecht kunnen. In december hopen wij met een bus met zo’n 40-60 jongeren die kant op te gaan. Een dagbezoek leverde veel antwoorden op onze vragen, en het was geweldig om de jongeren te horen zingen in de mega grote auditorium.
Vrijdag 11 juli hielden we ons eerste praise & worship middag, gevolgd door een filmavond. Een paar uitdagingen waren er wel. Hoe gaan we ‘s avonds ruim 80 jongeren weer veilig thuis brengen, en het was gewelig om te zien dat wij een school bus kregen aangeboden, om dit mogelijk te maken. God voorziet in werkelijk alles. Ook het avondeten werd voorzien, maar op de dag dat wij het wilde bereiden bleek helaas de soep niet meer goed te zijn, dus moesten we nog even ‘s ochtends aan de bak. Maar uiteindelijk hebben wij 85 hongerige magen gevoed met lekkere warme soep en broodjes. En wat een feest om met zijn allen God te aanbidden, te luisten naar Zijn Woord en ‘s avonds een film op de beamer te kijken! Dit vraagt zeker om herhaling.
En maandag 14 juli was het tijd voor de Melusi Cup, een voetbaltoernooi voor jongeren van 12-18 jaar. Bijna 100 jongens kwamen hierop af, en met 10 teams viel er zeker wat te strijden. Jonge dribbelaars, mooi crosspasses, de ene goal na de andere, het wereldkampioenschap voetbal verbleekte bij de inzet en passie van de Melusi Cup :-). Iets voor 5 uur in de middag, met nu temperaturen die snel daalde, kon uiteindelijk de Kwasithole Strikers als winnaars worden gehuldigd! Naast de Melusi Cup kregen de winnaars ook een voetbal mee naar huis. Ook was er een beste speler award. Een mooi toernooi, die volgend jaar weer een vervolg gaat krijgen. Dan wordt er weer gestreden om de enige echte Melusi Cup.
Het is allemaal de aftrap voor de tweede helft van het jeugdseizoen, de tiener bijbel studie programma’s en de sport outreach. Elke maandag- en vrijdagmiddag zijn wij met een klein team in de townships om circa 100 jongeren het evangelie te brengen. En laat dat nou net mijn (Daniels) passie zijn!
Ik zie een verandering in mijn leven sinds het Melusi team ons huis kwam bezoeken en toen ik naar de discipelschaps jeugdgroep ging. Daarvoor voelde ik mij een slecht persoon, die in zonde leefde. Toen wist ik nog niet dat God daadwerkelijk een plan met mij had. Ik herinner me een dag – wetende dat ik zondigde – dat mijn moeder erg boos op mij was, en ik op mezelf. Op dat moment dacht ik alleen maar om zelfmoord te plegen. Maar God was nog steeds aan mijn kant en hij beschermde mij. Op dat moment, kwam het Melusi team ons huis bezoeken en zij stelden ons vragen over God. Ze vertelden dat God ons altijd liefheeft. Ik heb dat onthouden, en in die nacht besloot ik om God te volgen. Ik ervaarde dat God in mijn hart was. Enige tijd later vroeg Daniel of ik mee wilde doen in de nieuwe discipelschaps jeugdgroep in Lindelani. Daar vertelden ze ons, dat zonde ons scheidt van God, maar ook hoeveel God van ons houdt. Sindsdien is mijn leven veranderd. Ik dank God voor de liefde die Hij aan mij toonde, het Melusi team dat me elke week bezoekt, en ik dank God voor mijn familie.
Dit is het levensveranderende, zelfgeschreven verhaal van Sinethemba, 18 jaar en tienermoeder. Sinds januari is ze weer terug op middelbare school school om haar opleiding af te maken. Sinds enkele weken bezoekt ze met grote regelmaat Melusi Fellowship en komt ze trouw bij de discipelschaps jeugdgroep op vrijdag middag. God verandert de harten van mensen! Aan Hem alle glorie!
Toen wij in januari 2013 terug kwamen van ons verlof in Nederland, en ik (Daniel) per die datum ook zou gaan beginnen als kinder- en jeugdwerk coordinator, wisten wij dat dit breder gedragen zou worden dan datgene wat er in de Dundee vallei gebeurd. In een korte tijd hebben wij – als Melusi team – nieuwe activiteiten opgezet:
Er staat nog veel meer te gebeuren in de tweede helft van dit jaar, en in mijn hart weet ik dat dit nog maar het topje van het ijsberg is, van wat God en Zijn Geest hier in de Dundee vallei aan het doen is. We hebben een momentum… en dat valt niet te stoppen.
Nu, in april mochten we de Australiers ontvangen. Ik heb toen ook een kort, maar een intensief gesprek gehad met Steve Morrison, voorganger van de History Makers Church in Bendigo. Hij wilde mij graag uitnodigen om een paar dagen naar Australie te komen, voor de jeugdconferentie, om de verbinding te maken met andere jongerenleiders, om onze visie te delen en ook om dingen te leren van hun kerk en hun jongerenwerk. Wat een uitdaging. Afgelopen week heeft het leiderschap hier in Melusi ook groen licht gegeven voor mijn trip. Het zal 9 dagen duren, eind september en eerste week van oktober. Voor Elske niet een hele makkelijke tijd, omdat ze achterblijft met de kinderen.
Bijzonder is dat toen ik in 2001 in Australie was (backpacken), ik wist dat ik terug zou komen. Datzelfde gevoel had ik toen ik voor het eerst in 2004 in Zuid Afrika was. Blijkbaar was dit het juiste moment.
De uitnodiging van de conferentie:
Zaterdag 27 april was een feestelijke dag hier. Naast dat het een publieke feestdag is genaamd “Freedoms Day”, werd deze dag extra feestelijk vanwege een grote doopdienst die we mochten houden. Brandien en Daniel zijn van het begin hierin betrokken geweest, en dachten we eerst een stuk of 5 tieners te mogen dopen, het bleken er achteraf 25 te zijn. Van deze doopdienst heeft Brandien nog een mooie videopresentatie gemaakt.
Dit is het verhaal van Siyabonga uit Kwasithole (voor privacy reden hebben we zijn echte naam niet gebruikt)
“Ik ben Syabonga en ik ben 13 jaar. Ik woon samen met mijn oma, mijn moeder, en mijn neven en nichten. Ik weet niet wie mijn vader is, ik heb hem nooit gekend. Wij wonen dus met zijn 6-en in een mooi stenen huis. Omdat mijn moeder werkt als lerares zo’n 80 kilometer hier vandaan, woon ik dus bij mijn oma. Zij zorgt voor mij. Ik heb een kleine kamer welke ik samen met mijn neef deel. Wij houden geiten en hebben in onze tuin wat mais geplant. Soms moet ik na schooltijd water halen, en dat is best zwaar werk .Elke dag ga ik naar Dundee Hogeschool, waar ik nu in de tweede klas zit. Soms ga ik er lopend na toe, een wandeling van 8 kilometer.
Op een dag – nu 4 jaar geleden, ik was toen 9 jaar – zag ik een keer een hele groep kinderen spelen op het veld beneden in het dal. Ik was nieuwsgierig en omdat ik wel van spelen houdt, ben ik naar het veld gekomen. Elke vrijdagmiddag was er ‘Kidsclub’ en ik vond het erg leuk. De spelletjes, het zingen, de verhalen, het boeide me allemaal. Ik leerde veel over Jezus en ik begreep de verhalen goed. Dan, plotseling, stopte de Kidsclub zomaar.
Een paar jaar later begreep ik van mijn vriend dat er een tienergroep is, waar ze ook de verhalen van Jezus vertelde. Hier bestuderen wij de Bijbel, zingen we Engelse aanbiddingsliederen, en bidden we samen. Ik leerde zoveel over Jezus, dat ik nog niet zo lang geleden Hem heb aangenomen als mijn persoonlijke Verlosser. Toen ik hoorde dat er een doopdienst zou worden gehouden eind April, wist ik dat ik hier deel van uit wilde maken. Op 27 April heb ik me laten dopen. Twee weken geleden heb ik ook deelgenomen aan een tienerkamp op Melusi missie. Ik had zoveel plezier, en ook heel veel geleerd over de keuzes die ik in mijn leven mag maken. Ik weet dat God een plan voor een ieder heeft, en dat Hij zojuist met die van mij is begonnen.”
Al enige tijd zien wij onder de tieners hier in de omgeving een ontzettende honger naar Gods liefde en genade. Samen met Brandien – een andere Nederlandse vrijwilliger hier – gaan we er regelmatig op uit om bijbelstudies te geven aan de tieners. Dit zijn vaak fundamentele onderwerpen, zoals verlossing, vergeving, ons zondige natuur, de betekenis van Jezus’ dood en opstanding, de doop en avondmaal, etc. Gepassioneerd komen de tieners naar deze bijeenkomsten toe, en soms moeten zij hier een behoorlijk eind voor lopen.
De afgelopen weken zagen we al dat er een opwekking gaande was. Vele tieners gaven hun hart aan Jezus. Datgene wat maanden is gezaaid, konden we afgelopen zaterdag oogsten. In samenwerking met een lokale kerk en voorganger, hebben Brandien en ikzelf een doopdienst georganiseerd. Eerst dachten we dat we zo’n 5-6 personen misschien mochten dopen. Uiteindelijk bleken dit er 25 te zijn!!!! Van deze 25 personen, waren maar liefst 15 van onze tieners!!! Jong als dat ze zijn, ze gaven allemaal te kennen dat ze voor Jezus willen gaan en dat zij hun leven om Hem centraal willen stellen. Wat een getuigenis.
In het zwembad waar enkele maanden geleden Brandien zelf nog gedoopt mocht worden, was het nu weer feest! Deze keer mochten Brandien en ikzelf – samen met de voorganger – deze mensen dopen! Wat heeft God geweldig in de harten van mensen hier gewerkt. Het deed ons wel beseffen dat het Zijn Werk is en dat Hij een groter plan heeft. Het was een bijzondere mooie bijeenkomst!
Uiteindelijk zie je, datgene wat je zaait, zul je eens een keer oogsten! Wat een geweldige oogst dit was!
Met het thema “Living Your Dream” hadden we afgelopen weekend een tienerkamp, met 15 meiden uit twee townships. Een combinatie van veel lol, leuke spelletjes, goede studies en een worship night zorgde voor een gigantische sfeer. Alle meiden hebben in dit weekend Jezus aangenomen, en dat niet alleen zij geven ook aan een verschil te willen maken in hun eigen familie en gemeenschap! Hoe geweldig!
Volgende maand staan de jongens op het programma! Dat wordt pas een uitdaging 😉
Afgelopen vrijdagmiddag was een druk middagje. Eerst naar Lindelani kidsclub waar ik samen met Londiwe (onze vertaler die ook in Lindelani woont) een tienerclub hield. Ongeveer 20 tieners waren hier en ik mocht hen vertellen over dopen.
Een uurtje later was ik samen met Brandien bij de andere tienerclub in Kwasithole, waar zo’n 25 tieners waren. Ik heb al eerder over deze groep verteld en laten blijken dat een tieneropwekking aanstaande is. Afgelopen vrijdag vertelde Brandien en ik over ‘salvation’, onze verlossing door het werk van Jezus aan het kruis. Ook de doop kwam hier naar voren. In de tijd van praise en worship hebben we de tieners uitgenodigd om ook Jezus als hun persoonlijke Verlosser aan te nemen. De helft van de groep antwoordde hierop. Wat een bijzonder feest! Ook hebben enkele tieners vragen gesteld of ze zich kunnen laten dopen. Hier willen we zeker op ingaan, dus aanstaande zondag gaan we hun kerk bezoeken in Kwasithole en ook praten met de voorganger. God is hier aan het werk, en dat is bijzonder om te zien! Laat de eerste tienerkampen maar komen. Nog twee weken!