De afgelopen dagen zijn heftig, en soms heb je van die dagen. Afgelopen donderdag kregen we een de storm van de eeuw over ons heen. Eigenlijk zou ik deze donderdag mijn moeder terug brengen naar het vliegveld, maar in de ochtend kreeg ze buikgriep en uiteindelijk hadden we rond lunch tijd besloten om haar vlucht een paar dagen uit te stellen. Rond kwart over 7 ‘s avonds, terwijl Elske aan het oefenen was voor worship voor aanstaande zondag, kwam er een stevige storm over. Toen de eerste hagelstenen naar beneden kwamen, wisten we het al: dit is geen normale storm. In korte tijd kwam het water met liters door het plafond naar beneden. De wind knalde de vele hagelstenen tegen het raam aan, waarbij we elkaar nauwelijks konden verstaan en we zelfs dachten dat de ramen uiteindelijk zouden breken. Bliksem en harde donders volgden bijna iedere seconde. Daniel en zijn moeder hadden toen al de emmers en de bakken in de woonkamer en keuken gepositioneerd om zoveel mogelijk water op te vangen. Alle handdoeken kregen snel een plekje op de grond. En drie verschrikte kinderen zaten op de bank, telkens opnieuw te zeggen: papa, daar komt ook water vandaan. In een tijdsbestek van 20 minuten viel 90 millimeter aan regen en hagel naar beneden.

Toen Elske een uurtje later terug kwam, schrok ze erg. Ondertussen was nu de hele keuken en het overgrote deel van onze woonkamer vol met water. Ook ontdekten we dat het lekte in de slaapkamer waar Daniel’s moeder verbleef. Vervolgens was het een paar uurtjes handdoeken uitwringen, en emmers en teilen legen. Om half twaalf ’s avonds toch maar besloten om te gaan slapen en de volgende dag de rest van de schade op te nemen…. En die was groot. Op de missie was een deel van het dak van het verblijf van onze residents afgewaaid. Ongeveer 15 bomen hadden de storm niet weerstaan, waaronder de grote eikenboom bij ons in de achtertuin, die op een haar na net het speelhuisje van de kinderen heeft gemist. Een grote tak van onze Jacaranda boom was op het dak gevallen en dat veroorzaakte het lek in de slaapkamer van Daniel’s moeder. Enige waterschade was ook wel te vinden, met name in de keuken. De buitenlamp was in stukken geslagen, en een stamroos was volledig afgeknapt. En onze tuin en de Melusi groententuin: het leek meer op gehakt!

De morgen besloten we als team een eerste begin te maken om alles op te ruimen. Met 3 kettingzagen werden allereerste de grootste bomen en obstakels weggehaald. Gelijker tijd werden de daken gerepareerd. Een deel van Melusi muur kon het gewicht van een omgevallen boom uiteindelijk niet houden, en viel gedurende de morgen. Al gauw ontstonden grote stapels met takken en stammen van afgezaagde bomen. In de middag kwamen enkele discipelen langs en hielpen ook mee met al het werk. En aan het eind van de dag waren de daken gerepareerd en de meeste grote bomen verwijderd.

Ja, een heftige storm was het, maar alle schade bekeken, is het een wonder dat niemand iets is overkomen. De meeste bomen “schampte” slechts de huizen. En dit verhaal komt allemaal in een heel ander perspectief als je uiteindelijk gedurende de dag hoort dat er een jongeman dood in de rivier is gevonden, een dokter uit het ziekenhuis en nog eens drie kinderen worden vermist, vermoedelijk door de opkomende water meegesleurd en verdronken. Deze kinderen zijn voor ons bekend, zij kwamen vaak naar onze Kids Club en Kids Church. Wat een verdriet voor de betrokken families. Ons medeleven en onze gebeden gaan juist uit naar hen. In Hem vinden wij troost.