Een paar weken geleden mocht ik (Daniel) zo gelukkig zijn om met een aantal mannen naar een bergtop in Zuid Afrika te lopen. Daar verbleven we in een backpackers accommodatie om te genieten van de schitterende natuur. De volgende dag vervolgden we onze weg over steile afdalingen terug het dal in, waar we onze auto de vorige dag hadden geparkeerd. De uitzichten, de watervallen, de bergpaden, de zonsopkomst, de groepsgesprekken, het was allemaal fenomenaal.

In diezelfde weken is het een heel ander verhaal als het gaat om onze residents, de daklozen en de verslaafden die we hier begeleiden en accommoderen. Zij zijn een belangrijk deel van onze gemeenschap. Over de laatste weken hebben we best een heel aantal van deze residents moeten vragen om te vertrekken, meestal omdat ze gebruikt hadden. Vaak is het marihuana of alcohol, maar ook een heel aantal hebben moeten vertrekken vanwege gebruik van hard drugs. De kracht van verslavingen is immens groot soms. Al met al zorgt het voor veel teleurstellingen in het team. Het is een periode van diepe dalen.

De laatste dagen spreken we als team dan ook veel over onze “emotionele welzijn”. En ook daarin zien we dat er pieken zijn, maar ook een heel aantal dalen. Het team heeft best veel te verduren gekregen, op persoonlijke vlakken, in de groepsdynamiek (er zijn veel veranderingen elke keer) en in de bedieningen. Er zijn overwinningen (pieken) en er zijn teleurstellingen (dalen).

Numeri 23: 19 (BB) zegt het als volgt: God is niet zoals de mensen. Mensen liegen, maar God liegt nooit. Mensen veranderen van gedachten, maar God doet altijd wat Hij zegt. Hij houdt Zich altijd aan wat Hij heeft beloofd.

We kunnen alleen groeien, door ons vast te houden aan deze onveranderlijke God. Als Zijn licht schijnt op ons, pas dan zien we het werkelijke plaatje: God werkt door de dalen heen!