Wij zijn weer in Nederland. Natuurlijk in de druilerigheid, maar dat is niet echt bijzonder. We hebben een goede vlucht gehad (dank je wel KLM). Levi kreeg genoeg aandacht van de stewardessen, zoveel zelfs, dat hij moeite had met slapen. Hij was al aardig over zijn slaap heen toen we iets voor middernacht vertrokken van Johannesburg Airport. Het resultaat was dan ook een aantal keren overstuur huilen, maar iets na 2 uur begreep hij toch dat hij maar eens moest gaan slapen. In zijn veel te kleine babybedje, maar daar heeft Levi wel een oplossing voor, hij vouwt gewoon zijn beentjes onder zijn lichaam, en voila, het past!

Zijn vader en moeder hadden meer moeite met slapen. Half brak uit het vliegtuig, opfrissen, koffers ophalen en hupsakee, met ouders en een deel van de TFC terug naar Apeldoorn. Na een snelle lunch, maar  direct het bed in voor nog een paar uurtjes broodnodige slaap.

In de namiddag hadden we een welkomst receptie en het was een bezige gezelligheid. Ook vooral vanwege een heel aantal jonge kinderen. Levi verveelde zich niet met al die vriendjes en vriendinnetjes over de vloer. Samen met de soep, kroketten, (schoon)moeders appeltaart en nog veel meer, werd het een heerlijk succes.

Vandaag, zaterdag, maar even een rustdag. Uitslapen zat er niet echt in, want we zitten nog redelijk in het Zuid Afrikaanse patroon van vroeg opstaan. Dus relaxed ontbijten, boekje lezen met koffie, lekker naar de markt slenteren voor een visje en een loempia, wat snuffelen in de uitverkoop, en maar weer even rusten. Viva la Hollande! En toch… toch mist er wat!