Het missie leven gaat vaak samen met bezoekers of met mensen die voor een bepaalde tijd bij ons zijn. Afgelopen week stond in het teken van een komen en een gaan. Om met het laatste te beginnen… Na anderhalf jaar is onze buurvrouw, fietsmaatje, rechter- (of linker-)hand, nanny, mede-Nederlander, maar vooral hartsvriendin Brandien vertrokken naar Nederland. Oorspronkelijk zou ze in januari vertrekken, maar het was voor haar in december duidelijk dat ze er nog een paar maanden aan vast moest plakken. Maar na veel gezellige tijden en met een lach en traan moesten we afgelopen donderdag toch echt afscheid nemen van Brandien. Het is dan nu ook met recht stil in het huis. Of Brandien terug komt? We weten het niet, en houden er het liefst nog maar geen rekening mee. De komende maanden gaat Brandien ook verder onderzoeken wat God’s verdere plan voor haar leven is… Voor haar afscheid hebben wij een filmpje in elkaar gezet, met een aantal van haar beste hoogtepunten.

Dan het komen! Afgelopen week mochten we ook de Van Bruggen familie begroeten. Deze hartelijke familie komt uit onze gemeente Eglesia in Apeldoorn. We hebben ze veel kunnen laten zien, zoals onze outreach programma’s, de kinder- en tienerclubs en natuurlijk alles wat er gebeurd op de missie. Wij zijn ook nog een ochtend naar een project geweest van een Lutherse kerk, waar 800 vrouwen in de omgeving een extra bijverdiensten krijgen door het maken van schalen, mokken en lampekappen van ijzerdraad en handwerk met kralen. Een heel bijzonder project, waarbij gelijktijdig ook het evangelie wordt verkondigd. Na afloop van deze 5 dagen bezoek was het voor hen, maar ook voor ons, indrukwekkend om te zien hoe het team en wijzelf ingezet mogen worden om God’s onvoorwaardelijke liefde uit te mogen dragen. Het heeft diepe sporen achtergelaten.

Hieronder het afscheidsfilmpje van Brandien: