Het leven op een missie is heel erg dynamisch… Het is letterlijk een komen en gaan. Deze week in het bijzonder. Zo nemen we afscheid van drie short-termers die hier respectievelijk 6, 11 en 12 maanden waren, en met elk van hen creeer je een bijzondere band. Moeilijk om dan weer afscheid te nemen. Daarnaast mocht ik deze week de Braun familie ophalen in Johannesburg. Zij hebben vier en een halve maand verlof gehad in Duitsland en zijn nu weer terug naar wat ze zelf noemen hun ‘thuis’. Begin juni is de Barthel familie vertrokken naar Duitsland, eveneens voor een langer verlof. En ow ja, volgende week komt er nog een Australische familie (de “Heathers”) voor 10 weken hier. Je leest het, het is een komen en gaan.

Deze dynamiek past ons ook wel. We leren veel mensen kennen, en ja natuurlijk is afscheid nemen nooit leuk! Maar, we kunnen veel van elkaar leren, en het helpt ons met onze eigen groei. Toch raken wij nu wel een beetje door de short-termers heen. Er is nog 1 Nederlandse jongen over, tot begin september.

Zit er dan niets meer in het vat? Misschien! Sowieso krijgen we nog Nederlandse bezoekers. Zo komt er begin augustus een fotografe, die een week met ons mee loopt en fotos van de missie maakt. In oktober verwachten we een jong Nederlands stel uit onze thuisgemeente voor drie weken. In november mogen we Elske’s ouders verwachten, eveneens voor drie weken. Genoeg om weer naar uit te kijken!