Ongeveer een maand geleden vertelde een short-termer midden tijdens onze maandagvergadering dat hij toch heel graag een paar dagen naar de Drakensberg toe wilde. Nu, als snel was er een plan geboren, en afgelopen weekend hebben Wilbert en ik (Daniel) twee dagen, twee bijzonder mooie wandelingen gemaakt in de Drakensberg.

De eerste wandeling, op zaterdag, betrof de Tugela Gorge, een stevige wandeling van ruim 15 km, door een rivierdal, dat eindigt in een nauwe kloof, genaamde de ‘Tunnel’. Via een houten touwladder was het mogelijk om nog verder door te klimmen tot vlak onder de wereldberoemde Tugela Waterval (960 lang, en tweede langste waterval in de wereld). Maar helaas, in het droge seizoen staat deze toch echt droog! Dus geen waterval voor ons. Dat maakt de wandeling echt niet minder mooi. We hebben extra genoten van de uitzichten op de bergen en het “Amphitheater”, een 1000 meter loodrechte wand, in de vorm van een halve cirkel.

Voor tweede wandeling, op zondag, hadden we vier extra deelnemers mee, die we tegenkwamen in de Backpackers waar we overnachten. Samen met twee Vlaamse meiden en twee Canadeze meiden begonnen we aan een serieuze tocht. Eerst moest er 130 km gereden worden om bij de parkeerplaats op 2700 meter hoogte uit te komen. Daarna via een steil pad en een lang stuk langs de bergwand, hadden we twee ‘chainladders’ te beklimmen om zodoende de laatste 50 meter te kunnen overbruggen tot boven op het plateau. Eenmaal boven konden we al vrij snel de Mont-aux-Sources (3281 m, en de hoogste berg van Zuid Afrika) herkennen, en dus gingen we voor deze uitdaging. Op de top waaiden we zowat weg, en een temperatuur van maximaal 5 graden hielp niet echt om daar lang te blijven. Net onder de top, op een beschutte plek, vonden we een heerlijk plekje voor onze lunch, met uitzicht op de bovenkant van het “Amphitheater”. Na de lunch doorgewandeld tot de rand van het “Amphitheater” en nog een tijdje genoten van de spectaculaire uitzichten. Het was erg helder en je kon misschien wel 150 km ver kijken. Via de bovenkant van de Tugela waterval en de noordelijke kant van het “Amphitheater”, zijn we terug gelopen richting de parkeerplaats. Maar daarvoor moest wel de beruchte “Gully” nog overwonnen worden. In een nauwe kloof met veel losliggende stenen moest heel steil worden afgedaald. Een afdaling van misschien een totale lengte van 500 meter, maar het kost je al snel een half uur. Terug bij de auto, na ruim 18 km, waren we moe maar zeker voldaan!